Polecenie create partition primary size=4096 jest dokładnie tym, co powinno się wpisać w narzędziu diskpart, żeby utworzyć partycję podstawową o rozmiarze 4 GB. Warto zwrócić uwagę, że parametr size w tym narzędziu podaje się zawsze w megabajtach (MB), więc 4 GB to właśnie 4096 MB (bo 4 x 1024 = 4096). Moim zdaniem to takie detale, które odróżniają początkujących od osób, które rzeczywiście rozumieją działanie narzędzi systemowych. Tworzenie partycji podstawowych jest podstawową czynnością przy zarządzaniu dyskami w środowisku Windows, szczególnie gdy konfiguruje się nowy komputer albo chcesz przygotować dysk pod konkretny system operacyjny. Długoterminowo takie opanowanie poleceń diskparta może się przydać np. przy automatyzacji instalacji systemu albo naprawie uszkodzonych partycji – tu ręczna obsługa diskparta daje ogromną przewagę nad gui. Swoją drogą, w środowiskach profesjonalnych korzystanie z poleceń tekstowych to w zasadzie standard, bo pozwala szybko powtarzać czynności na wielu maszynach. Dobre praktyki podpowiadają też, by zawsze najpierw sprawdzić list disk oraz list partition, zanim utworzysz nową partycję – żeby przypadkiem nie nadpisać danych. Warto mieć świadomość, że diskpart domyślnie tworzy partycję jako podstawową, jeśli nie wskażesz innego typu, ale zawsze lepiej wpisać explicitnie primary, bo potem nie ma wątpliwości, co się dokładnie wydarzy. Z mojego doświadczenia, osoby, które rozumieją, jak przekładać GB na MB w poleceniach, dużo rzadziej popełniają błędy przy zarządzaniu dyskami.
W tym pytaniu można było łatwo się pomylić, bo narzędzie diskpart jest dość wymagające pod względem składni i precyzji. Wiele osób intuicyjnie wpisuje rozmiar w gigabajtach, bo tak operujemy na co dzień, ale diskpart wymaga podania wielkości w megabajtach (MB). Stąd wpisanie size=4 może wydawać się poprawne, ale finalnie utworzy partycję o rozmiarze zaledwie 4 MB – to zdecydowanie za mało, jeśli ktoś oczekuje 4 GB. To typowy błąd początkujących, którzy nie doczytali dokumentacji lub założyli, że narzędzie „samo się domyśli”. Kolejnym często spotykanym nieporozumieniem jest wybór typu partycji. Diskpart pozwala na utworzenie zarówno partycji podstawowej (primary), jak i rozszerzonej (extended). Partycje rozszerzone (extended) służą do tworzenia przestrzeni, w której można lokować partycje logiczne – nie są używane jako partycje systemowe czy bezpośrednio do instalacji systemu operacyjnego. W kontekście standardów branżowych i dobrych praktyk, partycję podstawową tworzymy wtedy, gdy chcemy na niej umieścić system operacyjny lub dane dostępne bezpośrednio po starcie systemu. Jeśli wybierzesz extended, system Windows nie pozwoli na zainstalowanie na niej systemu, a co najwyżej na utworzenie kolejnych partycji logicznych. Osoby mylące się przy tym wyborze często nie rozumieją jeszcze różnicy w strukturze partycjonowania MBR. Z kolei wybranie size=4 w extended też prowadzi donikąd, bo znowu dostajesz partycję o rozmiarze 4 MB, co raczej nie ma żadnego praktycznego sensu. Moim zdaniem kluczowe jest tu zrozumienie, jak działa parametr size oraz jakie są typy partycji, bo to fundament skutecznego zarządzania dyskami niezależnie od systemu operacyjnego. Warto też pamiętać, że w środowiskach produkcyjnych takie drobne pomyłki mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, np. utraty danych lub nieprawidłowej instalacji systemu.