Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

Wiele osób podczas nauki sieci komputerowych myli poszczególne topologie, bo ich nazwy brzmią bardzo technicznie, a praktyka czasem wygląda nieco inaczej niż teoria z podręcznika. Topologia siatki w rzeczywistości polega na tym, że każde urządzenie połączone jest z każdym innym, co daje maksymalną niezawodność, ale praktycznie nie spotyka się jej w zwykłych sieciach LAN – za dużo okablowania, koszt i zamieszanie w zarządzaniu. To raczej domena bardzo krytycznych systemów, na przykład sieci wojskowych albo infrastruktury lotnisk. Magistrala z kolei kiedyś była bardzo popularna w sieciach Ethernet, ale tam wszystkie urządzenia łączone są jednym przewodem (tzw. backbone), do którego podłącza się kolejne urządzenia – nie ma centralnego punktu, więc jak coś padnie na magistrali, to pół sieci może przestać działać. To rozwiązanie dziś już jest praktycznie nieużywane, bo było bardzo awaryjne i trudne w rozbudowie. Pierścień natomiast to układ, gdzie każde urządzenie łączy się tylko z dwoma sąsiadami, a dane krążą „w kółko”, co bywało wykorzystywane w sieciach Token Ring, lecz i tak pojawiało się mnóstwo problemów przy awariach czy dodawaniu nowych stacji. Częstym błędem jest też mylenie pojęć, bo niektóre urządzenia, jak repeatery czy huby, były używane zarówno w magistrali, jak i gwieździe, zależnie od okablowania. Z mojego doświadczenia wynika, że najlepiej patrzeć na to, gdzie zbiegają się wszystkie przewody – jeśli idą do jednego punktu (najczęściej switch), to mamy do czynienia z topologią gwiazdy. Wybór błędnej odpowiedzi zwykle wynika z nieznajomości praktycznych różnic w okablowaniu i zarządzaniu siecią – warto to sobie dokładnie rozrysować, żeby nie mylić tych koncepcji w przyszłości.