Format AVI, choć dość popularny w świecie multimediów, zdecydowanie nie nadaje się jako format książek mówionych. Chodzi o to, że AVI to kontener wideo – wykorzystywany głównie do przechowywania filmów czy materiałów wizualnych, a nie dźwięku mowy w sensie książki audio. Książki mówione najczęściej są udostępniane w formatach zoptymalizowanych pod względem przechowywania i odtwarzania dźwięku, takich jak MP3, DAISY czy NPN-Czytak. Używanie formatu AVI do nagrywania książek byłoby nieefektywne – pliki byłyby dużo większe i nie wszystkie odtwarzacze audio radziłyby sobie z ich odczytem. Z mojego doświadczenia, w bibliotekach cyfrowych czy aplikacjach dedykowanych osobom z niepełnosprawnościami wzroku nikt nie stosuje AVI, bo po prostu nie ma takiej potrzeby. Standardy branżowe zalecają korzystanie z formatów audio, które są szeroko wspierane, łatwe do kompresji i zawierają metadane, na przykład rozdziały, opisy, możliwość zmiany prędkości odtwarzania – tego AVI nie oferuje. Co więcej, systemy czy odtwarzacze książek mówionych najczęściej nie obsługują AVI, więc użycie tego formatu byłoby zupełnie niepraktyczne. W praktyce spotyka się ten format raczej przy starych filmach z aparatów cyfrowych, a nie przy profesjonalnie przygotowywanych nagraniach lektorskich.
W odpowiedzi na to pytanie łatwo można się pomylić, bo część skrótów – zwłaszcza DAISY i NPN-Czytak – jest mało znana poza środowiskiem osób korzystających na co dzień z książek mówionych. Jednak trzeba pamiętać, że zarówno MP3, DAISY, jak i NPN-Czytak to formaty lub standardy zaprojektowane specjalnie do odtwarzania treści dźwiękowych, w tym książek audio. MP3 jest jednym z najbardziej uniwersalnych i rozpoznawalnych formatów kompresji dźwięku, dzięki czemu książki mówione w tej postaci łatwo odtwarzać na niemal każdym urządzeniu. DAISY (Digital Accessible Information System) jest zaawansowanym formatem skupionym na dostępności dla osób niewidomych i słabowidzących, pozwala m.in. na wygodne nawigowanie po rozdziałach, synchronizację tekstu i dźwięku, co bardzo ułatwia korzystanie z materiałów edukacyjnych. NPN-Czytak to natomiast polski standard – specyficzny dla urządzeń używanych w bibliotekach dla osób z dysfunkcją wzroku, gdzie liczy się funkcjonalność i prostota obsługi. Błędne przekonanie, że któryś z tych formatów nie jest właściwy dla książek mówionych, może wynikać z braku znajomości mniej popularnych standardów lub z mylenia formatów plików audio z kontenerami wideo. Tutaj najczęstszym błędem jest zakładanie, że jeśli coś nie jest tak powszechne jak MP3, to nie jest używane do książek mówionych – a jest wręcz przeciwnie. W praktyce, wszystkie wymienione poza AVI służą właśnie do tego celu. Warto po prostu zapamiętać, że formaty przeznaczone dla książek mówionych skupiają się na dźwięku, dostępności oraz funkcjonalności związanej z nawigacją w treści, czego nie zapewnia kontener wideo, taki jak AVI.