Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

Warto przyjrzeć się każdemu z błędnych zestawów parametrów, bo właśnie na takich drobiazgach bardzo często wykładają się osoby zaczynające przygodę z administracją Windows. Problemem w niepoprawnych odpowiedziach jest głównie niewłaściwe użycie parametrów komendy format – system operacyjny Windows jest tutaj dosyć bezwzględny. Parametr /V służy nadaniu etykiety woluminu, natomiast /FS odpowiada za wybór systemu plików. Pomylenie ich kolejności czy błędne przypisanie wartości sprawia, że polecenie nie zostanie wykonane zgodnie z oczekiwaniami, a czasem w ogóle nie ruszy. Niejednokrotnie spotkałem się z sytuacją, gdy ktoś chciał szybko sformatować pendrive, a przez literówkę albo zły parametr był zdziwiony, że system wypluwa komunikat o błędzie lub format wykonuje się nie na tym systemie plików, co trzeba. Typowym błędem jest próba użycia /L w kontekście nadawania etykiety – w rzeczywistości ten parametr jest przeznaczony do określania rozmiaru jednostki alokacji, a nie do opisywania dysku, więc system zignoruje próbę nadania etykiety w ten sposób. Z kolei wpisywanie wartości FAT32 do /V (czyli próba nadania etykiety o nazwie FAT32) albo /FS:PenDrive (co sugeruje, że PenDrive to system plików) to już logiczna pomyłka, wynikająca najczęściej z nieznajomości składni. Z mojego punktu widzenia, bardzo ważne jest, by czytać dokumentację poleceń – Microsoft szczegółowo opisuje, do czego służy każdy parametr. W praktyce, błędne przypisanie wartości skutkuje nie tylko nieudanym formatowaniem, ale potrafi też niechcący wyczyścić nie ten dysk co trzeba, jeśli zdezorientowany użytkownik zacznie eksperymentować na żywym organizmie. Chociaż może się to wydawać mało ważne, poprawna składnia jest podstawą automatyzacji i skryptowania zadań administracyjnych – tak więc lepiej wyrobić sobie nawyk dokładnego sprawdzania parametrów. Najlepiej poćwiczyć takie polecenia na wirtualnych dyskach albo pustych pendrive’ach, żeby nie ryzykować utraty danych. To naprawdę nie jest skomplikowane, ale wymaga odrobiny skupienia i zrozumienia, co się właściwie wpisuje do tej konsoli.