Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

Wybór urządzenia umożliwiającego połączenie sieci lokalnej z siecią publiczną może się wydawać prosty, ale nietrudno o pomyłkę, szczególnie gdy nie do końca rozumiemy funkcje poszczególnych sprzętów sieciowych. Przełącznik (switch) bywa często mylony z ruterem, ale w praktyce jego zadaniem jest wyłącznie łączenie urządzeń wewnątrz jednej sieci lokalnej. Switch przekazuje ramki na podstawie adresów MAC i nie rozumie adresacji IP, dlatego nie nadaje się do komunikacji z Internetem. Wzmacniacz (repeater) z kolei służy do przedłużania zasięgu sygnału, na przykład Wi-Fi czy sygnału kablowego, ale nie dokonuje żadnej translacji adresów ani nie zarządza ruchem między siecią lokalną a publiczną. Bardzo łatwo się tutaj pomylić, bo czasem wzmacniacze wyglądają podobnie do ruterów, ale ich rola ogranicza się do fizycznego „przedłużenia” sygnału. Koncentrator (hub) jest już trochę bardziej archaicznym rozwiązaniem, które rozgłasza pakiety do wszystkich portów bez jakiejkolwiek inteligencji — to urządzenie praktycznie niespotykane w nowoczesnych instalacjach i absolutnie nie nadaje się do łączenia z Internetem. Typowym błędem jest też przekonanie, że jakiekolwiek urządzenie „sieciowe” może połączyć sieć lokalną z Internetem, podczas gdy tylko ruter obsługuje routing pakietów, translację adresów (NAT) i zapewnia mechanizmy bezpieczeństwa na styku sieci prywatnej z publiczną. W praktyce bez rutera nie da się „wyprowadzić” ruchu z sieci lokalnej na zewnątrz — switch, wzmacniacz i hub nie mają w ogóle takich możliwości, bo nie obsługują trasowania ani nie rozpoznają sieci IP. Takie pomyłki są dość częste na początku nauki sieci, ale z mojego doświadczenia najlepiej od razu zapamiętać, że ruter to podstawa, jeśli chodzi o połączenie lokalnej sieci z Internetem.