Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

Wybór spośród formatów takich jak MP3, WAV czy CD Audio może wydawać się naturalny, bo są one powszechnie znane i używane na co dzień, ale niestety żaden z nich nie zapewnia zaawansowanych funkcji nawigacyjnych, których można oczekiwać od współczesnych książek mówionych. MP3 jest formatem bardzo popularnym i uniwersalnym, świetnie sprawdza się do słuchania muzyki czy prostych podcastów, lecz nie oferuje możliwości łatwego przeskakiwania między rozdziałami, stronami czy sekcjami tekstu – w zasadzie jest to tylko ciągły strumień dźwięku. To samo można właściwie powiedzieć o WAV, który co prawda zachowuje wyższą jakość dźwięku, ale jest mało praktyczny ze względu na duży rozmiar plików i równie ograniczone opcje nawigacji. CD Audio to już raczej kwestia przeszłości – płyty kompaktowe co prawda pozwalają na podział nagrania na utwory (tracki), ale taka nawigacja jest bardzo prymitywna i nie daje nawet namiastki tego, co oferują nowoczesne formaty dostępne cyfrowo. Typowym błędem jest myślenie, że popularność danego formatu oznacza jego uniwersalność w każdym zastosowaniu – a to zupełnie nieprawda w przypadku książek mówionych przeznaczonych dla różnych odbiorców, zwłaszcza tych z dysfunkcjami wzroku. W profesjonalnych projektach edukacyjnych czy bibliotekach cyfrowych odchodzi się od tych formatów na rzecz rozwiązań takich jak DAISY, które umożliwiają nie tylko łatwe przechodzenie między fragmentami treści, ale też synchronizację tekstu i dźwięku czy korzystanie z zaawansowanych narzędzi do wyszukiwania. Standardy branżowe oraz wytyczne dostępności (np. WCAG) jednoznacznie wskazują, że do celów edukacyjnych, bibliotecznych i integracyjnych należy stosować formaty umożliwiające wielopoziomową nawigację. Dlatego w praktyce wybór MP3, WAV lub CD Audio ogranicza użytkowników i zamyka drogę do nowoczesnych rozwiązań związanych z dostępnością cyfrową.