Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

Często pojawia się przekonanie, że przełącznik sieciowy może działać w którejś z wyższych warstw modelu ISO/OSI, na przykład w trzeciej (sieciowej) albo nawet jeszcze wyżej. To typowy błąd, który bierze się chyba z niejasnego rozróżnienia pomiędzy przełącznikiem a routerem. Switch zasadniczo analizuje adresy MAC i na tej podstawie przekazuje ramki – cała ta operacja zachodzi w warstwie 2, czyli warstwie łącza danych. Warstwa trzecia, ta sieciowa, odpowiada za adresowanie logiczne (np. IP), routing i trasowanie pakietów między sieciami – to już domena routerów, nie klasycznych przełączników. Są oczywiście nowoczesne switche warstwy 3, które łączą funkcje przełącznika i routera, ale standardowy switch, z którym spotykasz się na co dzień w szkolnej sieci, raczej nie operuje na tym poziomie. Jeszcze wyższe warstwy, takie jak szósta (prezentacji) czy siódma (aplikacji), to już zupełnie nie ten zakres – one dotyczą przetwarzania danych, kodowania, szyfrowania czy obsługi aplikacji, a nie przekazywania ramek ethernetowych. Pewnie niektórym wydaje się, że skoro przełącznik „coś robi z danymi”, to musi działać wyżej, ale to tylko złudzenie wynikające z braku praktycznego kontaktu ze sprzętem. Moim zdaniem, żeby nie mylić tych poziomów, warto sobie przypomnieć, że switch to spec od adresów MAC i ramek, a router to spec od IP i pakietów. Do warstw prezentacji czy aplikacji nawet nie docieramy, bo tam operują już zupełnie inne mechanizmy i urządzenia – głównie oprogramowanie i serwery. Takie rozumienie modelu OSI naprawdę pomaga później w praktyce, bo łatwiej jest wtedy diagnozować, czemu coś nie działa w sieci i które urządzenie odpowiada za dany zakres operacji.