Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

Wielu uczniów czy nawet niektórzy początkujący technicy mogą się pomylić, wybierając inne typy topologii, bo na pierwszy rzut oka mogą się wydawać podobne. Topologia siatki (mesh) charakteryzuje się tym, że każde urządzenie jest połączone z każdym innym, co zapewnia ogromną niezawodność oraz redundancję, ale praktycznie w typowych sieciach LAN takie rozwiązanie jest nieopłacalne — koszty i ilość kabli byłyby kosmiczne, a zarządzanie tym to już w ogóle inna bajka. Gwiazda, z kolei, jest bardzo popularna we współczesnych sieciach biurowych i domowych – wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego punktu, najczęściej switcha lub huba, ale nie tworzy zamkniętego obwodu, bo awaria tego centralnego urządzenia kładzie całą sieć. Magistrala opiera się na jednym wspólnym kablu (tzw. backbone), do którego podpięte są wszystkie komputery – taka konstrukcja była stosowana głównie w starszych sieciach Ethernet (standard 10BASE2 czy 10BASE5). Niestety, tu awaria kabla może zatrzymać transmisję, a im więcej urządzeń, tym większe ryzyko kolizji i trudniej kontrolować ruch w sieci. Błąd myślowy pojawia się, gdy ktoś myli zamknięte połączenie (charakterystyczne dla pierścienia) z prostotą magistrali lub myśli, że centralny punkt gwiazdy to też „zamknięte” rozwiązanie. W praktyce, zamknięcie obwodu i ruch danych w pętli to kluczowa cecha pierścienia. Warto pamiętać, że dobór topologii zawsze zależy od konkretnego zastosowania, skali sieci i oczekiwanej niezawodności. Takie niuanse są istotne, bo pomagają unikać kosztownych pomyłek przy projektowaniu sieci – zwłaszcza w środowiskach, gdzie każda minuta przestoju oznacza konkretne straty. Topologie siatki i magistrali mają swoje miejsce, ale do pytania o zamknięte medium, tylko pierścień pasuje jak ulał.