Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

Wiele osób myli się przy określaniu parametrów tworzenia partycji w Diskpart, co wynika często z nieznajomości niuansów tego narzędzia. W przypadku partycji logicznych, zastosowanie „logical” w poleceniu create partition powoduje utworzenie partycji logicznej wewnątrz już istniejącej partycji rozszerzonej – nie można więc utworzyć partycji rozszerzonej tym sposobem. Próby z parametrem „logical size=1” lub „logical size=1024” popełniają dwa błędy naraz: nie tworzysz partycji rozszerzonej, tylko logiczną (a to nie o to chodziło w zadaniu), a dodatkowo wpisanie „size=1” to zaledwie 1 MB, co jest praktycznie bezużyteczne na współczesnych dyskach. Częstym błędem jest też przyjęcie, że narzędzia takiej klasy oczekują rozmiarów w gigabajtach, a domyślną jednostką w Diskpart jest megabajt – dlatego „size=1024” to właśnie 1024 MB, czyli 1 GB. Użycie „extended size=1” spowodowałoby utworzenie rozszerzonej partycji o rozmiarze 1 MB – na dzisiejsze standardy to kuriozalnie mało, żadna partycja logiczna się tam nie zmieści. Podstawowym błędem myślowym jest nieuwzględnienie rodzaju partycji, którą należy utworzyć oraz jednostki rozmiaru – a te informacje są jasno przedstawione w dokumentacji narzędzi dyskowych Microsoft oraz w praktycznych poradnikach branżowych. Z mojego doświadczenia, warto zawsze dokładnie przeczytać, czego oczekuje polecenie, bo każda pomyłka może skończyć się utratą czasu lub nawet danych. Poprawne zrozumienie różnic między partycjami rozszerzonymi, logicznymi i podstawowymi to podstawa zarządzania dyskami na poziomie technicznym – i wbrew pozorom łatwo tu o nieświadomy błąd.