Polecenie „create partition extended size=1024” w narzędziu Diskpart dokładnie odpowiada zadaniu utworzenia partycji rozszerzonej o rozmiarze 1 GB. Parametr „extended” wskazuje typ partycji – w tym przypadku nie jest to partycja podstawowa ani logiczna, tylko właśnie rozszerzona, która może później pomieścić partycje logiczne. Ustawienie „size=1024” oznacza podanie rozmiaru w megabajtach, bo Diskpart zawsze interpretuje wartość liczbową przy „size” jako MB (megabajty), a nie w gigabajtach. To jest ważne – zdarza się często, że ktoś wpisuje „size=1”, myśląc, że to 1 GB, a to tylko 1 MB! Warto mieć to na uwadze przy pracy z narzędziami dyskowymi. Praktycznie, w środowiskach serwerowych czy podczas zaawansowanych konfiguracji systemowych, precyzyjne określenie typu partycji oraz jej rozmiaru jest podstawą stabilności i prawidłowego działania systemu operacyjnego. W linuksie jest podobnie – też musimy rozróżniać partycje podstawowe, rozszerzone i logiczne (MBR). Warto wiedzieć, że jedna partycja rozszerzona pozwala na podział dysku na większą liczbę partycji logicznych, omijając limit czterech partycji podstawowych. Takie praktyki to chleb powszedni administratorów i techników IT, więc dobrze zapamiętać składnię i logikę poleceń Diskpart.
Wiele osób myli się przy określaniu parametrów tworzenia partycji w Diskpart, co wynika często z nieznajomości niuansów tego narzędzia. W przypadku partycji logicznych, zastosowanie „logical” w poleceniu create partition powoduje utworzenie partycji logicznej wewnątrz już istniejącej partycji rozszerzonej – nie można więc utworzyć partycji rozszerzonej tym sposobem. Próby z parametrem „logical size=1” lub „logical size=1024” popełniają dwa błędy naraz: nie tworzysz partycji rozszerzonej, tylko logiczną (a to nie o to chodziło w zadaniu), a dodatkowo wpisanie „size=1” to zaledwie 1 MB, co jest praktycznie bezużyteczne na współczesnych dyskach. Częstym błędem jest też przyjęcie, że narzędzia takiej klasy oczekują rozmiarów w gigabajtach, a domyślną jednostką w Diskpart jest megabajt – dlatego „size=1024” to właśnie 1024 MB, czyli 1 GB. Użycie „extended size=1” spowodowałoby utworzenie rozszerzonej partycji o rozmiarze 1 MB – na dzisiejsze standardy to kuriozalnie mało, żadna partycja logiczna się tam nie zmieści. Podstawowym błędem myślowym jest nieuwzględnienie rodzaju partycji, którą należy utworzyć oraz jednostki rozmiaru – a te informacje są jasno przedstawione w dokumentacji narzędzi dyskowych Microsoft oraz w praktycznych poradnikach branżowych. Z mojego doświadczenia, warto zawsze dokładnie przeczytać, czego oczekuje polecenie, bo każda pomyłka może skończyć się utratą czasu lub nawet danych. Poprawne zrozumienie różnic między partycjami rozszerzonymi, logicznymi i podstawowymi to podstawa zarządzania dyskami na poziomie technicznym – i wbrew pozorom łatwo tu o nieświadomy błąd.