Prawidłowa odpowiedź wskazuje na właściwy sposób wprowadzania globalnych zmian konfiguracji w programie JAWS. Centrum Ustawień, czyli tzw. Settings Center, to narzędzie, które umożliwia edycję ustawień zarówno na poziomie globalnym (dla wszystkich aplikacji), jak i dla konkretnych programów. Plik default.jcf jest właśnie tym plikiem konfiguracyjnym, który odpowiada za ustawienia domyślne, obowiązujące w całym systemie, niezależnie od uruchomionych aplikacji. Jeżeli użytkownik chce, by np. zmiana głosu syntezatora czy preferencji nawigacyjnych była wszędzie taka sama, właśnie tutaj powinien jej dokonać. Z mojego doświadczenia wynika, że często osoby początkujące w JAWS próbują grzebać przy ustawieniach konkretnego programu, ale wtedy zmiany nie przenoszą się na całość środowiska. Co ciekawe, JAWS rozróżnia poziomy trwałości zmian – można modyfikować konfigurację tylko na sesję albo na stałe, jednak jeśli wybierzesz plik default.jcf, od razu wiesz, że Twoje zmiany będą działać globalnie. Praktyka pokazuje, że najlepiej trzymać się tej ścieżki, bo ułatwia to zarządzanie i rozwiązywanie ewentualnych problemów z konfiguracją. Centrum Ustawień umożliwia też szybkie przywracanie domyślnych opcji, co jest zgodne z dobrymi praktykami administracji systemami asystującymi.
Wiele osób zakłada, że konfiguracja JAWS jest zunifikowana i nie wymaga rozróżnienia pomiędzy ustawieniami globalnymi a aplikacyjnymi, co prowadzi do częstych pomyłek. W rzeczywistości JAWS posiada rozbudowany system zarządzania konfiguracją, gdzie bardzo ważne jest rozumienie, czy dana zmiana ma być zastosowana tylko do jednej aplikacji, czy też globalnie. Szybkie Ustawienia, choć wygodne do drobnych i szybkich modyfikacji, nie oferują precyzyjnej kontroli nad wyborem pliku konfiguracyjnego (jak default.jcf), więc zmiany dokonane tam często obowiązują tylko do zamknięcia programu lub dotyczą jedynie bieżącej aplikacji. Inną pułapką myślową jest przekonanie, że wystarczy wybrać poziom trwałości zmian w Szybkich Ustawieniach lub gdziekolwiek indziej, żeby zapewnić globalność – niestety, to nie jest tak proste, bo poziom trwałości wprowadzony poza Centrum Ustawień najczęściej nie obejmuje wszystkich plików konfiguracyjnych. Kolejny błąd to przekonanie, że określenie poziomu trwałości w Centrum Ustawień wystarczy; w praktyce to właśnie wybór pliku default.jcf jest kluczowy, bo to do niego JAWS zapisuje ustawienia globalne. Wielu użytkowników pomija tę subtelność, przez co ich zmiany nie działają tak, jak oczekiwali. Moim zdaniem, trzymanie się dobrych praktyk, czyli korzystanie z Centrum Ustawień i świadome wybieranie pliku default.jcf, nie tylko upraszcza zarządzanie, ale też minimalizuje ryzyko konfliktów w konfiguracji. Warto o tym pamiętać przy każdej większej modyfikacji ustawień w JAWS, bo tylko wtedy można uniknąć chaosu i zapewnić spójność działania czytnika ekranu na wszystkich poziomach.