Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

Omawiając możliwości notatników brajlowskich, łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że liczba komórek odpowiada liczbie słów, plików czy formatów możliwych do wyświetlenia lub zapisania. To jest bardzo częsty błąd, szczególnie u osób, które dopiero zaczynają przygodę z technologiami dla niewidomych. W rzeczywistości, pojęcie „komórka brajlowska” jest pojęciem czysto technicznym i odnosi się bezpośrednio do liczby znaków, jakie urządzenie jest w stanie przedstawić naraz przy pomocy punktów brajlowskich. Każda taka komórka to układ, który podnosi odpowiednie piny, tworząc znak Braille’a – niezależnie, czy to litera, cyfra czy inny znak. Słowa mogą mieć bardzo różną długość, więc nie da się wyświetlić 12 słów na urządzeniu mającym tylko 12 komórek, bo często jedno słowo przekracza tę liczbę znaków. Jeśli chodzi o formaty plików czy liczbę plików możliwych do zapisania, to nie ma to żadnego związku z liczbą komórek – to są parametry zależne od oprogramowania i pamięci urządzenia, a nie od hardware’u odpowiadającego za wyświetlanie tekstu. Podobnie, liczba komórek nie wpływa na możliwość odczytywania plików w różnych formatach, bo odczyt formatów zależy od kompatybilności oprogramowania, a nie od fizycznej liczby komórek. Takie nieprecyzyjne myślenie może prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu lub niezrozumienia jego możliwości. Warto pamiętać, że w dokumentacji i materiałach producentów liczba komórek zawsze odnosi się bezpośrednio do liczby znaków, które można dotykowo odczytać w jednym momencie, i to jest kluczowe dla praktycznego wykorzystania notatnika brajlowskiego.