Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

W programie JAWS spotykamy się z różnymi rodzajami kursorów, które mają swoje konkretne zastosowania i ograniczenia. Wybierając odpowiedzi takie jak kursor JAWS czy kursor dotykowy, można łatwo się pomylić, bo ich przeznaczenie jest trochę inne niż głównego kursora PC. Kursor JAWS to wirtualny wskaźnik, który pozwala „obejść” ograniczenia niektórych, gorzej napisanych aplikacji – umożliwia czytanie tego, czego nie widzi typowy kursor systemowy. Jednak w codziennej pracy w większości standardowych aplikacji, takich jak przeglądarki czy pakiet Office, to właśnie kursor PC wyznacza bieżący obiekt, czyli element, na którym skupiona jest zarówno uwaga użytkownika, jak i działania czytnika ekranu. Kursor dotykowy to z kolei funkcja skierowana głównie do urządzeń z ekranami dotykowymi – w praktyce, nawet w środowiskach szkolnych czy zawodowych, jest on wykorzystywany rzadziej i nie jest domyślnym sposobem nawigacji. Kursor niewidzialny nie funkcjonuje jako faktyczny wskaźnik w programie JAWS – to raczej błędna koncepcja, która mogła się pojawić przez analogię do niewidzialnych obiektów czy warstw w innych aplikacjach i nie znajduje zastosowania w kontekście czytników ekranu. Częstym błędem jest też utożsamianie kursora JAWS z głównym wskaźnikiem na ekranie, przez co użytkownik może mieć potem problemy z obsługą typowych skrótów klawiszowych czy orientacją w interfejsie. Jasne zrozumienie, że kursor PC to ten „główny”, zgodny z systemem Windows, pozwala uniknąć wielu problemów podczas pracy z komputerem i ułatwia wdrażanie się w dobre praktyki branżowe w zakresie dostępności cyfrowej.