Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

Wiele osób zakłada, że podpis rysunku wypukłego w zapisie brajlowskim powinien znajdować się z boku, pod spodem albo nawet z prawej strony – bo przecież w druku dla osób widzących nie ma jednej ścisłej reguły, a podpisy bywają rozmieszczane różnie. Jednak w przypadku materiałów dla osób niewidomych sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Błędem logicznym jest założenie, że zasady projektowania dostępnych rysunków działają identycznie jak w czarnodruku. Umieszczenie tytułu z lewej lub z prawej strony utrudnia osobom czytającym brajlem szybkie dotarcie do informacji o tym, czego dotyczy rysunek – w praktyce użytkownik musiałby przeszukiwać fragmenty strony w poszukiwaniu podpisu, co jest kompletnie nieintuicyjne. Podpis umieszczony pod rysunkiem, na dole strony, również nie spełnia swojej roli – po pierwsze, osoba niewidoma natrafia wtedy najpierw na sam rysunek, a dopiero na końcu dowiaduje się, o co właściwie chodzi. To nie tylko utrudnia zrozumienie, ale potrafi być naprawdę frustrujące, zwłaszcza przy analizie skomplikowanych schematów technicznych czy edukacyjnych wykresów, gdzie kontekst jest kluczowy. Z mojego doświadczenia wynika, że takie rozmieszczenie spotyka się z niezadowoleniem użytkowników i jest sprzeczne ze standardami przygotowywania materiałów dostępnych, zarówno według polskich, jak i międzynarodowych wytycznych (m.in. PN-EN 17161, ICEB). To, że w druku czarnym czasem podpis jest poniżej, nie oznacza, że powinno się to przenosić na materiały brajlowskie – osoby niewidome mają inne potrzeby percepcyjne i logiczna sekwencja jest tu kluczowa. Reasumując, tylko podpis nad rysunkiem, u góry strony, zapewnia płynność i efektywność korzystania z tak przygotowanych treści.