Kwalifikacja: ELE.08 - Montaż urządzeń dźwigowych

Przy wyborze właściwego typu żurawia łatwo wpaść w pułapkę utożsamiania wszystkich dźwigów z żurawiami wieżowymi, ale to jest mocno mylące. Drugi rysunek przedstawia żuraw portowy lub ogólnie żuraw samojezdny, który jest wykorzystywany głównie w miejscach przeładunku, np. w portach czy na składach – jego konstrukcja pozwala na przemieszczanie się po szynach i szybkie operowanie ładunkami, ale zupełnie nie nadaje się do typowej pracy na wysokościach, jakiej wymaga budowa wysokich budynków. Trzeci rysunek pokazuje żuraw przyścienny (ścienny), który montuje się bezpośrednio do ściany – stosowany jest zazwyczaj w warsztatach czy magazynach, gdzie potrzebny jest niewielki zasięg roboczy przy ograniczonej przestrzeni. Czwarty obrazek to żuraw słupowy, też nazywany obrotowym lub kolumnowym – służy głównie do przenoszenia mniejszych ładunków w obrębie hali produkcyjnej lub magazynu. Z mojego doświadczenia wynika, że częstym błędem jest sugerowanie się samą obecnością wysięgnika lub haka i pomijanie podstawowych cech konstrukcyjnych, takich jak wieża kratownicowa czy sposób posadowienia. W codziennej praktyce branżowej rozpoznanie typu żurawia to podstawa nie tylko z punktu widzenia efektywności pracy, ale przede wszystkim bezpieczeństwa – każdy typ urządzenia ma inne ograniczenia i przeznaczenie. Standardy techniczne, jak choćby wspomniana PN-EN 14439, jasno rozdzielają te kategorie, więc warto sięgać do dokumentacji technicznej i nie kierować się tylko wyglądem wysięgnika czy haka.