Kwalifikacja: ELE.08 - Montaż urządzeń dźwigowych

Wybór innej wartości niż 120 mm często bierze się z nieprawidłowego odczytania rysunku technicznego albo nieuwzględnienia grubości ściany kabiny. W praktyce instalacyjnej spotyka się, że ktoś dodaje albo odejmuje nie te wartości, co trzeba – przykładowo, błędnie może się wydawać, że odległość 155 mm jest właściwa, bo jest ona widoczna na rysunku jako wymiar od krawędzi kabiny do ściany szybu, ale nie uwzględnia faktu, że trzeba od tego odjąć grubość ściany kabiny, żeby uzyskać faktyczny prześwit. Jeśli ktoś wskaże odpowiedź 505 mm czy 470 mm, to wychodzi zapewne z założenia, że mierzymy całą szerokość przestrzeni od środka szybu do ściany, ale to całkowicie myli pojęcie prześwitu technicznego – zamiast odczytać lokalny detal, patrzy się na wymiar całej konstrukcji. To częsty błąd zwłaszcza u osób początkujących, które nie mają jeszcze nawyku szukania szczegółów lub nie znają praktycznych wymagań normy PN-EN 81-20, gdzie jasno podkreśla się konieczność precyzyjnego określania minimalnych odległości dla bezpieczeństwa. Druga sprawa – zbyt duża odległość jest mało praktyczna i podrażałaby koszty budowy szybu bez żadnego uzasadnienia. Z kolei zbyt mały prześwit może prowadzić do sytuacji niebezpiecznych, gdzie kabina będzie tarła o ścianę, co absolutnie nie wchodzi w grę według standardów bezpieczeństwa. Takie błędy wynikają często z nieuwzględnienia wszystkich warstw konstrukcyjnych. Warto więc zawsze chwilę się zastanowić, przeanalizować wszystkie linie na rysunku i dokładnie sprawdzić, czy bierze się pod uwagę już gotowy wymiar „na gotowo”, czy tylko surową szerokość elementu. To – z mojego doświadczenia – klucz do poprawnego czytania dokumentacji technicznej i uniknięcia potem problemów podczas odbiorów technicznych windy.