Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej

Wybór dwutlenku węgla, tlenku węgla lub wodoru jako zanieczyszczeń do usunięcia z biogazu nie jest zgodny z rzeczywistością procesów technologicznych związanych z jego oczyszczaniem. Dwutlenek węgla, chociaż jest na tyle ważnym składnikiem biogazu, nie jest bezpośrednio szkodliwy w kontekście jego spalania, a wręcz może być pożądanym gazem ze względu na swoje właściwości energetyczne. W rzeczywistości, CO2 jest często stosowany w procesach wzbogacania biogazu i może być później oddzielany dla innych zastosowań, takich jak produkcja syntetycznego metanu. Tlenek węgla, z drugiej strony, może być niebezpieczny, ale jego obecność w biogazie jest znacznie niższa niż siarkowodoru. Warto zauważyć, że siarkowodór jest o wiele bardziej szkodliwy dla instalacji i zdrowia ludzi, co czyni jego usunięcie kluczowym krokiem w procesie przygotowania biogazu do spalania. Wreszcie, wodór, będący gazem o wysokiej wartości energetycznej, w kontekście biogazu nie stanowi problemu, a jest raczej pozytywnym dodatkiem do składu gazu. Zauważając te różnice, można zrozumieć, dlaczego usuwanie siarkowodoru jest kluczowe, a skupienie się na innych związkach nie odnosi się do rzeczywistych wyzwań technologicznych w obszarze biogazowni.