Inwerter jest kluczowym elementem instalacji fotowoltaicznej, służącym do przekształcania prądu stałego (DC) generowanego przez panele słoneczne na prąd zmienny (AC), który może być używany w domowych instalacjach elektrycznych oraz wprowadzany do sieci energetycznej. Jego działanie opiera się na przetwarzaniu energii słonecznej w sposób umożliwiający jej wykorzystanie w codziennym życiu. Przykładowo, w systemach fotowoltaicznych na dachach budynków, inwertery są odpowiedzialne za optymalizację produkcji energii, co przekłada się na niższe rachunki za prąd i zwiększenie efektywności energetycznej. Zgodnie z normami, inwertery powinny spełniać standardy jakości, takie jak IEC 62109, które gwarantują bezpieczeństwo i niezawodność ich działania. Właściwy dobór inwertera, jego moc oraz funkcje, takie jak monitoring wydajności, mają kluczowe znaczenie dla efektywności całego systemu, co podkreśla ich rolę w nowoczesnych instalacjach OZE.
Wybór urządzeń, takich jak biogazownie, pompy ciepła czy systemy słoneczne grzewcze, w miejscu inwertera jest nieuzasadniony z punktu widzenia ich funkcji oraz zastosowań technologicznych. Biogazownie, które przetwarzają organiczne odpady na biogaz, wykorzystują zupełnie inne procesy, w których nie ma potrzeby konwersji prądu stałego na prąd zmienny. Z kolei pompy ciepła to urządzenia, które wykorzystują energię cieplną z otoczenia, a ich działanie opiera się na obiegu chłodniczym, a nie na przetwarzaniu energii elektrycznej jak ma to miejsce w przypadku inwerterów. Zastosowanie inwertera w tych systemach byłoby więc błędne, ponieważ nie spełniałoby jego podstawowej roli w konwersji energii elektrycznej. Podobnie, systemy słoneczne grzewcze, które wykorzystują energię słoneczną do podgrzewania wody, również nie wymagają inwerterów, ponieważ ich działanie opiera się na bezpośrednim przekształceniu energii słonecznej w energię cieplną. W związku z tym, zrozumienie właściwego kontekstu zastosowania inwerterów jest kluczowe dla oceny ich roli w odnawialnych źródłach energii. Często błędne przypisania wynikają z nieznajomości technologii i ich zastosowań, co prowadzi do mylenia funkcji różnych urządzeń w systemach energetycznych.