Anemometr jest kluczowym urządzeniem wykorzystywanym do pomiaru prędkości wiatru, co jest niezbędne w kontekście turbin wiatrowych. Działa na zasadzie pomiaru siły wiatru, która wpływa na wirujące elementy anemometru, najczęściej kulki lub łopatki. Prędkość wiatru jest jednym z najwyżej cenionych parametrów w ocenie wydajności systemów energetycznych opartych na energii wiatrowej. Przykładowo, w farmach wiatrowych anemometry umieszczane są na różnych wysokościach, aby uzyskać dokładny profil wiatru, co pozwala na optymalne rozmieszczenie turbin. Zgodnie z normami IEC 61400-12, pomiar wiatru powinien być przeprowadzany przez co najmniej 12 miesięcy, aby uzyskać reprezentatywne dane, co jest niezbędne do właściwego planowania i projektowania instalacji. W praktyce, zastosowanie anemometrów umożliwia również przeprowadzanie analizy efektywności energetycznej oraz prognozowanie produkcji energii.
Oscyloskop to instrument pomiarowy służący do wizualizacji sygnałów elektrycznych, nie ma on zastosowania w pomiarze prędkości wiatru. Użycie oscyloskopu w tym kontekście byłoby błędne, gdyż nie jest on zaprojektowany do analizy danych meteorologicznych, lecz do analizy sygnałów zmiennych w czasie, takich jak napięcie elektryczne. Stosowanie stereometru, narzędzia do pomiarów objętości i powierzchni, również nie ma sensu w kontekście pomiarów wiatru, ponieważ jego funkcje nie dotyczą ani prędkości, ani kierunku przepływu powietrza. Anemostat, z kolei, jest urządzeniem służącym do regulacji przepływu powietrza w instalacjach wentylacyjnych, a nie do samodzielnego pomiaru prędkości wiatru. W kontekście turbin wiatrowych, kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi i metodologii do pomiaru parametrów atmosferycznych, ponieważ błędne zrozumienie tych podstawowych koncepcji może prowadzić do niewłaściwych decyzji projektowych i operacyjnych. Użycie niewłaściwych narzędzi pomiarowych skutkuje brakiem dokładnych danych, co może wpływać na efektywność energetyczną turbin oraz na rentowność projektów związanych z energią wiatrową.