Refraktometr jest instrumentem optycznym, który służy do pomiaru współczynnika załamania światła w cieczy, co pozwala na określenie jej stężenia. W przypadku glikolu etylenowego, który jest powszechnie stosowany jako środek przeciwdziałający zamarzaniu, refraktometr umożliwia dokładne określenie jego stężenia w roztworze. Pomiar ten jest kluczowy w przemyśle motoryzacyjnym, gdzie glikol etylenowy jest używany jako składnik płynów chłodzących. Dzięki zastosowaniu refraktometru, inżynierowie mogą precyzyjnie monitorować stężenie glikolu, co zapewnia optymalne działanie układów chłodzenia w różnych warunkach temperatury. Metoda ta jest zgodna z normami ASTM D7511, które definiują procedury pomiarowe dla cieczy. Refraktometry są również wykorzystywane w laboratoriach chemicznych do analizy jakości i czystości substancji chemicznych, co czyni je niezwykle uniwersalnym narzędziem w pracach analitycznych.
Flusostat, aerometr i wakuometr to narzędzia pomiarowe, które nie są odpowiednie do określenia stężenia glikolu etylenowego w cieczy. Flusostat jest urządzeniem służącym do pomiaru i kontrolowania przepływu płynów, co nie ma bezpośredniego związku ze stężeniem substancji w roztworze. Choć flusostat może być użyteczny w systemach, w których monitoruje się przepływ płynów chłodzących, nie dostarcza informacji o koncentracji glikolu. Aerometr natomiast jest wykorzystywany do pomiaru gęstości cieczy, co również nie jest miarą stężenia konkretnej substancji. Gęstość cieczy może zmieniać się w zależności od temperatury i ciśnienia, a także od obecności różnych składników, co czyni to narzędzie mało precyzyjnym w kontekście analizy stężenia glikolu. Wakuometr z kolei służy do pomiaru ciśnienia w układzie próżniowym lub gazach, co również nie ma zastosowania w pomiarach stężenia roztworów. Dlatego wybór refraktometru jest zdecydowanie bardziej uzasadniony, gdyż pozwala na uzyskanie precyzyjnych wyników, które można wykorzystać w wielu aplikacjach przemysłowych oraz laboratoryjnych, w zgodzie ze standardami analitycznymi.