Zużycie części mechanicznych turbiny wiatrowej (łożysk, przekładni, itp.) ocenia się na podstawie pomiaru
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Drgania i wibracje są kluczowymi wskaźnikami stanu technicznego części mechanicznych turbiny wiatrowej, takich jak łożyska czy przekładnie. Monitoring drgań pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych uszkodzeń, co jest niezbędne do zapewnienia ciągłości pracy oraz minimalizacji kosztów konserwacji. Zastosowanie czujników drgań w połączeniu z analizą sygnałów pozwala na identyfikację specyficznych problemów, takich jak nierównomierność w pracy łożysk czy zjawiska rezonansowe. Przykładem zastosowania tej metody może być system monitorowania stanu maszyn (Condition Monitoring), który jest zgodny z normą ISO 10816. W praktyce, regularna analiza drgań i wibracji może prowadzić do wydłużenia żywotności komponentów oraz zwiększenia efektywności operacyjnej turbin wiatrowych, co przekłada się na większą opłacalność inwestycji w odnawialne źródła energii.
Pomiar prędkości obrotowej wirnika, mocy elektrycznej oraz luzów przy użyciu szczelinomierza, choć istotny w kontekście ogólnego monitorowania pracy turbiny, nie dostarcza bezpośrednich informacji o stanie technicznym jej kluczowych komponentów, takich jak łożyska czy przekładnie. Prędkość obrotowa wirnika informuje o wydajności turbiny, ale nie daje pełnego obrazu kondycji mechanizmów wewnętrznych. Z kolei moc elektryczna może być wskaźnikiem wydajności energetycznej, ale jej zmiany mogą wynikać z różnych czynników, takich jak zmiana warunków wiatrowych, a niekoniecznie z zużycia lub uszkodzenia części mechanicznych. Pomiar luzów szczelinomierzem może być użyteczny w pewnych kontekstach, jednak nie dostarcza informacji o dynamicznych zjawiskach, które mogą wskazywać na wczesne oznaki awarii. Może prowadzić to do błędnych wniosków, np. że stan techniczny jest zadowalający, podczas gdy na przykład wibracje mogą wskazywać na problemy, które wymagają natychmiastowej interwencji. Takie podejście do monitorowania stanu technicznego może skutkować nieefektywnym zarządzaniem konserwacją oraz zwiększeniem ryzyka wystąpienia poważnych awarii, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami zarządzania majątkiem w branży energetyki odnawialnej.