Oklepywanie nie jest techniką stosowaną w manualnym drenażu limfatycznym, ponieważ ta metoda opiera się na delikatnych, rytmicznych ruchach mających na celu stymulację układu limfatycznego, a nie na intensywnym działaniu mechanicznym. Drenaż limfatyczny polega na używaniu technik takich jak głaskanie, uciskanie i rozcieranie, które zwiększają przepływ limfy i wspomagają usuwanie toksyn z organizmu. W praktyce, na przykład podczas sesji drenażu, terapeuta może wykorzystać głaskanie do wstępnego rozluźnienia tkanek, co ułatwia późniejsze przejście do bardziej intensywnych technik, jak uciskanie. Istotne jest, aby techniki były dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz do specyfiki problemu, z jakim się zgłasza. Zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Polskiego Towarzystwa Limfologicznego, skuteczność drenażu limfatycznego opiera się na odpowiednim doborze technik, co czyni oklepywanie nieodpowiednią metodą w tym kontekście.
Techniki ucisków, głaskania i rozcierania mają swoje uzasadnienie w kontekście manualnego drenażu limfatycznego, jednak nie są to jedyne metody, które można pomylić z oklepywaniem. Uciskanie, stosowane w drenażu, polega na delikatnym przyłożeniu siły na skórę, co pomaga w przemieszczeniu limfy w kierunku węzłów chłonnych. Głaskanie to technika wprowadzająca, która rozluźnia mięśnie i pozwala na lepsze przygotowanie tkanek do dalszych działań. W przypadku rozcierania, warto zauważyć, że choć może ono wydawać się zbliżone do oklepywania, jego celem jest stymulowanie krążenia krwi oraz limfy poprzez głębsze działanie na tkanki. Często w praktyce terapeutycznej można dostrzec błędne przekonanie, że intensywne i mechaniczne ruchy są efektywniejsze w stymulacji układu limfatycznego, co jest mylne. Zbyt mocne oklepywanie, zamiast wspierać, może prowadzić do uszkodzenia tkanek, bólu, a nawet stanów zapalnych, co jest sprzeczne z zasadami delikatności i precyzji, które powinny przyświecać każdemu zabiegowi drenażu limfatycznego. Właściwe techniki powinny być oparte na zrozumieniu anatomii i fizjologii układu limfatycznego, a także na znajomości reakcji organizmu na różne formy terapii manualnej.