Jonoforeza to technika stosowana w fizjoterapii i medycynie estetycznej, której celem jest wprowadzenie substancji czynnych do organizmu za pomocą prądu elektrycznego. Kluczowym elementem tego zabiegu jest zastosowanie elektrolitu leczniczego, który umożliwia przewodzenie prądu oraz transport substancji aktywnej przez skórę. Elektrolity, takie jak roztwory soli, są doskonałymi przewodnikami prądu i działają synergistycznie z substancjami używanymi w terapii, co zwiększa ich wchłanianie. Przykłady zastosowania elektrolitów to preparaty zawierające jony magnezu, wapnia czy potasu, które są wykorzystywane m.in. w leczeniu bólów mięśniowych czy stanów zapalnych. Ponadto, stosując elektrolity, terapeutą zwiększa efektywność działania leków, co jest zgodne z aktualnymi standardami praktyk w rehabilitacji. Właściwe dobieranie elektrolitów do specyficznych potrzeb pacjenta jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych efektów terapeutycznych, co podkreśla znaczenie indywidualizacji terapii oraz znajomości substancji czynnych.
Zastosowanie żelu sprzęgającego, olejku nośnikowego czy talku kosmetycznego w jonoforezie jest nieprawidłowe z kilku powodów. Żel sprzęgający, chociaż może być użyty w różnych zabiegach, nie jest odpowiedni do jonoforezy, ponieważ jego główną funkcją jest ułatwienie przewodnictwa fal ultradźwiękowych, a nie prądu elektrycznego. Z kolei olejek nośnikowy, zazwyczaj stosowany w aromaterapii lub masażu, ma zgoła inne właściwości fizyczne i chemiczne, które nie sprzyjają efektywnemu wprowadzeniu substancji czynnych przez skórę. Talk kosmetyczny, znany z zastosowań pielęgnacyjnych, nie ma jakiejkolwiek funkcji w prądoterapii, a jego użycie w jonoforezie mogłoby wręcz utrudnić proces, tworząc barierę dla prądu. Kluczowym aspektem skutecznej jonoforezy jest bowiem wykorzystanie substancji, które naładowane elektrycznie mogą przemieszczać się przez skórę, co nie jest możliwe w przypadku tych trzech wymienionych substancji. Warto również zauważyć, że nieprawidłowe zrozumienie funkcji różnych substancji może prowadzić do błędnych praktyk w terapii, co z kolei wpływa na efektywność leczenia oraz zadowolenie pacjentów. W kontekście dobrych praktyk w rehabilitacji, zawsze należy stosować substancje zgodne z naukowym uzasadnieniem i specyfiką danego zabiegu, co w przypadku jonoforezy jednoznacznie wskazuje na konieczność użycia elektrolitu leczniczego.