Kwalifikacja: FRK.04 - Wykonywanie zabiegów kosmetycznych

Kwas askorbinowy, znany z właściwości przeciwutleniających oraz wspomagających syntezę kolagenu, nie jest optymalnym wyborem w kontekście leczenia blizn, zrostów i zgrubień łącznotkankowych za pomocą jonoforezy. Choć kwas ten ma swoje zastosowanie w dermatologii, jego biodostępność i skuteczność w terapii jonoforezą są ograniczone. Wprowadzenie kwasu askorbinowego do głębszych warstw skóry wymaga znacznie wyższych dawek, co wiąże się z ryzykiem podrażnień. Chlorek wapnia, z drugiej strony, jest substancją stosowaną w terapii niektórych schorzeń, ale jego działanie w kontekście blizn i zrostów jest niewystarczające, ponieważ nie wykazuje właściwości stymulujących regenerację tkanki łącznej w porównaniu do jodku potasu. Kwas retinowy, choć skuteczny w leczeniu trądziku oraz w redukcji zmarszczek, nie jest zalecanym środkiem w terapii blizn pochodzenia łącznotkankowego. Działanie kwasu retinowego polega na złuszczaniu naskórka oraz przyspieszaniu cyklu komórkowego, co może prowadzić do podrażnień i nieodpowiedniego gojenia po zabiegach, a więc nie jest to podejście odpowiednie dla pacjentów z bliznami czy zrostami. W praktyce, wybór odpowiedniej substancji do jonoforezy powinien być oparty na jej właściwościach terapeutycznych oraz specyfice schorzenia, co w przypadku jodku potasu zostało udowodnione w licznych badaniach klinicznych.