Promieniowanie podczerwone, ze względu na swoją naturę, działa przede wszystkim jako źródło ciepła. Kiedy fale podczerwone oddziałują z tkankami ludzkimi, prowadzą do zwiększenia ich temperatury, co jest efektem cieplnym. Rumień, który jest reakcją zapalną skóry, występuje właśnie w wyniku tego podgrzewania. W praktyce, promieniowanie podczerwone jest wykorzystywane w terapii fizykalnej, na przykład w leczeniu bólu mięśniowego, stawowego czy w rehabilitacji. Standardy branżowe, takie jak wytyczne dotyczące terapii bólowej, wskazują na efektywność zastosowania promieniowania podczerwonego w celu poprawy krążenia krwi oraz zmniejszenia napięcia mięśniowego. Przykłady zastosowań obejmują lampy na podczerwień w gabinetach rehabilitacyjnych, które są stosowane do łagodzenia dolegliwości bólowych oraz wspomagania procesu gojenia się tkanek. Warto zaznaczyć, że odpowiednie użycie promieniowania podczerwonego wymaga znajomości zasad bezpieczeństwa oraz właściwego dawkowania, aby uniknąć skutków ubocznych, takich jak oparzenia czy nadmierne podgrzanie tkanek.
Odpowiedzi elektrokinetyczny, fotochemiczny oraz fizykochemiczny są nieprawidłowe w kontekście efektów biologicznych promieniowania podczerwonego na organizm człowieka. W przypadku odpowiedzi elektrokinetycznej można błędnie sądzić, że promieniowanie podczerwone wpływa na procesy elektryczne w ciele, co nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości. Promieniowanie podczerwone nie generuje ładunków elektrycznych ani nie wpływa na ich przepływ, a jego działanie polega głównie na transferze energii w postaci ciepła. Odpowiedź fotochemiczna sugerowałaby, że promieniowanie podczerwone powoduje reakcje chemiczne w organizmie, co również jest nietrafne. Promieniowanie to nie ma wystarczającej energii, aby inicjować procesy chemiczne, które zachodzą w wyniku absorpcji światła o wyższych energiach, jak ultrafiolet czy widzialne. Z kolei odpowiedź fizykochemiczna może wprowadzać w błąd poprzez sugerowanie, że promieniowanie podczerwone wpływa na właściwości fizyczne lub chemiczne substancji w organizmie, co w rzeczywistości jest wynikiem podgrzewania tkanek, a nie zmianami w ich chemii. W praktyce, błędy w interpretacji efektów promieniowania podczerwonego mogą prowadzić do niewłaściwych jego zastosowań w medycynie, co podkreśla znaczenie znajomości właściwości fizycznych różnych rodzajów promieniowania oraz ich realnych efektów biologicznych.