Kwalifikacja: FRK.04 - Wykonywanie zabiegów kosmetycznych

Witamina C, choć ma swoje unikalne korzyści dla zdrowia skóry, nie jest bezpośrednio wskazana w terapii okołomieszkowego rogowacenia. Jej działanie koncentruje się głównie na poprawie kolorytu skóry, działaniu antyoksydacyjnym oraz stymulacji syntezy kolagenu, co jest istotne, ale nie ma bezpośredniego wpływu na keratynizację naskórka. Przy stosowaniu witaminy C można spotkać się z przekonaniem, że wspiera ona procesy regeneracyjne, ale w przypadku schorzeń związanych z nadmiernym rogowaceniem, jej skuteczność nie jest wystarczająca. Witamina K jest zaś znana głównie z działania wspomagającego krzepliwość krwi oraz redukującego widoczność sińców, a nie z wpływu na stan naskórka. Jej właściwości nie są związane z regulacją procesu keratynizacji. Witamina P, z kolei, to pojęcie, które odnosi się do grupy substancji o potencjalnych właściwościach bioaktywnych, ale nie ma ona udowodnionego wpływu na problemy związane z rogowaceniem naskórka. Wybór niewłaściwych składników aktywnych może prowadzić do dalszego pogorszenia stanu skóry oraz frustracji pacjentów, dlatego ważne jest, aby stosować preparaty o udowodnionej skuteczności w kontekście konkretnych problemów dermatologicznych.