Fenol to substancja chemiczna, która wykazuje silne działanie złuszczające, wnikając głęboko w warstwy skóry. Jego skuteczność wynika z właściwości keratolitycznych, co oznacza, że prowadzi do rozkładu białek w warstwie rogowej naskórka. W praktyce, fenol jest często stosowany w peelingach chemicznych, szczególnie w terapii blizn potrądzikowych i zmarszczek, dzięki czemu może znacząco poprawić teksturę i koloryt skóry. Dobre praktyki w dermatologii sugerują, że zabiegi z użyciem fenolu powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowanych specjalistów, ze względu na potencjalne powikłania i ryzyko uszkodzenia skóry. Ogólnie, fenol jest uznawany za jeden z najskuteczniejszych środków w terapii estetycznej, oferując rezultaty, które są trudne do osiągnięcia innymi substancjami złuszczającymi.
Kwas salicylowy, mimo że jest popularnym środkiem złuszczającym, działa przede wszystkim powierzchniowo, co ogranicza jego efektywność w porównaniu do fenolu. Jego główne zastosowanie polega na leczeniu trądziku, ponieważ ma zdolność przenikania przez pory i usuwania nadmiaru sebum oraz martwego naskórka. Fenol, w przeciwieństwie do kwasu salicylowego, działa głębiej, co czyni go bardziej efektywnym w redukcji blizn i zmarszczek. Bromelaina, będąca enzymem pochodzącym z ananasa, również nie ma porównywalnych właściwości złuszczających, choć jest używana w kosmetykach jako substancja wspomagająca napięcie i regenerację skóry. Kwas migdałowy jest kolejnym łagodnym środkiem złuszczającym, który przeznaczony jest do skóry wrażliwej, ale jego działanie jest mniej intensywne niż fenolu. Często mylone są różnice w sile działania tych substancji, co prowadzi do nieporozumień na temat ich zastosowania. Zrozumienie, jakie substancje mają głębsze działanie, pozwala lepiej dobierać odpowiednie metody terapeutyczne, a także unikać nieprzewidzianych efektów ubocznych, które mogą wynikać z niewłaściwego stosowania peelingów chemicznych.