Garbniki to naturalne substancje pochodzenia roślinnego, które mają zdolność do ściągania tkanek oraz ograniczania krwawienia. Działają przeciwbakteryjnie, co sprawia, że są skuteczne w leczeniu stanów zapalnych i oparzeń. Posiadają właściwości łagodzące ból oraz uczucie pieczenia, co czyni je cennym składnikiem preparatów stosowanych w dermatologii i kosmetykach. Przykłady roślin bogatych w garbniki to kora dębu, liście herbaty oraz kasztanowca. Dzięki ich działaniu ściągającemu, garbniki są wykorzystywane w produkcji maści i balsamów, które stosuje się w przypadku ran, oparzeń oraz podrażnień skóry. W praktyce, garbniki są również stosowane w produkcie typu "cold cream" oraz innych preparatach łagodzących podrażnienia. W kontekście standardów branżowych, garbniki są uznawane za substancje o wysokim poziomie bezpieczeństwa, co sprawia, że ich zastosowanie w kosmetykach jest powszechnie akceptowane.
Pektyny to polisacharydy powszechnie występujące w owocach, które pełnią rolę stabilizatorów i żelujących składników w przemyśle spożywczym, jednak nie wykazują one działania ściągającego ani przeciwzapalnego. Ich główne zastosowanie ogranicza się do poprawy tekstury i konsystencji produktów spożywczych, a także jako substancje wspomagające wytwarzanie dżemów. Flawonoidy, z drugiej strony, to grupa związków chemicznych o działaniu przeciwutleniającym i przeciwzapalnym, jednak nie posiadają one właściwości ściągających w kontekście dermatologicznym. Ich rola koncentruje się bardziej na ochronie komórek przed stresem oksydacyjnym niż na bezpośrednim łagodzeniu bólu. Antocyjany, będące pigmentami roślinnymi, mają również działanie przeciwutleniające, ale ich zastosowanie w kontekście łagodzenia bólu czy ściągania tkanek jest ograniczone. Często mylone z garbnikami, nie są substancjami o działaniu ściągającym. Typowe błędy myślowe prowadzące do niepoprawnych wyborów w tym zakresie to skupienie się na pojedynczych właściwościach substancji zamiast na ich kompleksowym działaniu w kontekście zastosowań medycznych i kosmetycznych. Zrozumienie różnic między tymi substancjami jest kluczowe dla ich właściwego zastosowania w praktyce.