Kwalifikacja: FRK.04 - Wykonywanie zabiegów kosmetycznych

Moczenie dłoni w wywarze z aloesu i bzu czarnego, arniki i miłorzębu japońskiego lub bluszczu i żywokostu lekarskiego nie przynosi pożądanych efektów w terapii nadmiernego pocenia się. Aloes jest powszechnie stosowany w kosmetykach ze względu na swoje właściwości nawilżające i łagodzące, ale nie ma dowodów na jego skuteczność w redukcji potliwości. Bez czarny, choć posiada właściwości przeciwzapalne, nie jest uznawany za środek, który skutecznie ogranicza produkcję potu. Z kolei arnika i miłorząb japoński są używane głównie w terapii obrzęków i poprawy krążenia, ale nie mają bezpośredniego wpływu na nadmierne pocenie się. Bluszcz i żywokost lekarski również nie są rekomendowanymi składnikami w terapii hiperhydrozy, a ich zastosowanie może być bardziej związane z problemami skórnymi aniżeli z regulacją potliwości. Ponadto, wiele osób popełnia błąd, sądząc, że naturalne składniki zawsze są bezpieczne i skuteczne, co może prowadzić do nieefektywnych prób leczenia. Właściwe podejście do nadmiernego pocenia się powinno opierać się na zrozumieniu mechanizmów tego zjawiska oraz zastosowaniu sprawdzonych metod, takich jak inhibitory potliwości czy terapie skojarzone z konsultacjami z dermatologiem lub specjalistą medycyny estetycznej.