Wskaźnik WHR (waist-to-hip ratio) to wskaźnik, który określa stosunek obwodu talii do obwodu bioder. Jest to jeden z najważniejszych wskaźników wykorzystywanych w ocenie otyłości, ponieważ pozwala na lepsze zrozumienie rozmieszczenia tkanki tłuszczowej w ciele. Otyłość brzuszna, która może być wskazywana przez wysoki wskaźnik WHR, wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy typu 2 czy zespołu metabolicznego. U kobiet wskaźnik WHR powyżej 0,85 oraz u mężczyzn powyżej 1,0 sugerują zwiększone ryzyko zdrowotne. W praktyce klinicznej pomiar WHR jest prosty i szybki do wykonania, co czyni go niezwykle użytecznym narzędziem w profilaktyce zdrowotnej. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), monitorowanie wskaźników takich jak WHR powinno być integralną częścią oceny stanu zdrowia pacjentów. Wiedza na temat WHR może być również pomocna w tworzeniu spersonalizowanych programów zdrowotnych i dietetycznych.
Wskaźnik PPM (Podstawowa Przemiana Materii) nie jest odpowiedni do określania typu otyłości, ponieważ odnosi się do ilości energii, jaką organizm zużywa w stanie spoczynku, a nie do rozmieszczenia tkanki tłuszczowej. PPM jest istotny w ocenie zapotrzebowania energetycznego, ale nie dostarcza informacji o ryzyku zdrowotnym związanym z otyłością. Metoda diaskopii jest narzędziem stosowanym w diagnostyce dermatologicznej, a nie w ocenie otyłości. Diaskopia polega na sprawdzeniu przezroczystości skóry, co ma zastosowanie w identyfikacji zmian skórnych, ale nie ma związku z pomiarem otyłości. Z kolei profilometria, chociaż może być używana do analizy kształtu ciała, nie jest standardowym wskaźnikiem do oceny otyłości. Prawidłowe podejście do oceny otyłości powinno koncentrować się na parametrach, które bezpośrednio odnoszą się do ryzyka zdrowotnego, takich jak WHR, co odzwierciedla rozmieszczenie tkanki tłuszczowej w obrębie ciała. Często w ocenie otyłości popełnia się błąd, polegający na stosowaniu wskaźników, które nie uwzględniają istotnych czynników ryzyka, co może prowadzić do nieadekwatnych wniosków w zakresie zdrowia pacjenta.