Chwyt Heimlicha to technika pierwszej pomocy stosowana w przypadku zadławienia, która polega na wywołaniu ciśnienia w jamie brzusznej w celu usunięcia przeszkody blokującej drogi oddechowe. Praktyka ta jest powszechnie uznawana za skuteczną metodę ratunkową w sytuacjach, gdy osoba nie jest w stanie oddychać z powodu zablokowania dróg oddechowych, na przykład przez kawałek jedzenia. Wykonanie chwytu polega na umieszczeniu dłoni w okolicy nadbrzusza osoby poszkodowanej i wykonaniu serii szybkich, skierowanych ku górze ucisków, co ma na celu wytworzenie ciśnienia, które wypchnie obiekt z dróg oddechowych. Tę metodę należy stosować z ostrożnością, unikając nadmiernego ucisku, ponieważ może to prowadzić do obrażeń wewnętrznych. Zgodnie z wytycznymi American Heart Association oraz innych instytucji zajmujących się ochroną zdrowia, chwyt Heimlicha może być stosowany zarówno u dorosłych, jak i dzieci, z pewnymi modyfikacjami. Kluczowe jest, aby osoby udzielające pomocy były odpowiednio przeszkolone, aby skutecznie reagować w nagłych przypadkach.
Zarówno krwotok, zwichnięcie, jak i złamanie to sytuacje, które wymagają odpowiednich działań ratunkowych, jednak nie są one związane z chwytem Heimlicha, który jest dedykowany wyłącznie przypadkom zadławienia. Krwotok, na przykład, wymaga przede wszystkim zatamowania krwawienia, co można osiągnąć przez ucisk na ranę lub uniesienie zranionej części ciała. Interwencje przy krwotokach często obejmują także zastosowanie opatrunków uciskowych i, w przypadku ciężkich krwawień, wezwanie służb medycznych. Z kolei zwichnięcie i złamanie to urazy mechaniczne, które wymagają unieruchomienia uszkodzonej kończyny oraz ewentualnie zastosowania zimna dla zmniejszenia obrzęku. W takich przypadkach kluczowe jest unikanie ruchów, które mogą pogorszyć stan pacjenta oraz, jeśli to konieczne, transport do placówki medycznej. Chociaż każda z tych sytuacji wymaga znajomości odpowiednich technik pierwszej pomocy, ich interwencje i metody są całkowicie różne od chwytu Heimlicha. Często pojawiają się mylne skojarzenia dotyczące szerokiego zakresu pierwszej pomocy, co może prowadzić do pomyłek w ocenie sytuacji oraz wyborze strategii interwencyjnej. Niezwykle istotne jest, aby osoby udzielające pomocy były świadome specyfiki różnych urazów i dostosowywały swoje działania do konkretnej sytuacji, aby skutecznie pomóc poszkodowanym.