Rasa puławska jest szczególnie ceniona w chowie ekologicznym trzody chlewnej z uwagi na swoje przystosowanie do warunków naturalnych oraz zdolność do efektywnego wykorzystania paszy. Charakteryzuje się ona wysoką odpornością na choroby oraz dobrą adaptacją do trudnych warunków środowiskowych. Dzięki tym cechom, zwierzęta te wymagają mniejszych nakładów na profilaktykę weterynaryjną i mogą być hodowane w systemach ekologicznych, które kładą duży nacisk na dobrostan zwierząt. Dodatkowo, rasa puławska produkuje mięso o wysokiej jakości, co jest istotnym atutem na rynku ekologicznym, gdzie konsumenci poszukują produktów zdrowych i naturalnych. W praktyce, hodowcy stosują tę rasę w systemach, które promują zrównoważony rozwój i minimalizację wpływu na środowisko, co odpowiada wytycznym organizacji ekologicznych. Warto również zauważyć, że puławska jest rasą, która dobrze wpasowuje się w tradycyjne metody chowu, przyczyniając się do zachowania lokalnych tradycji rolniczych.
Wybór nieodpowiedniej rasy do chowu ekologicznego trzody chlewnej często opiera się na mylnych przekonaniach dotyczących wydajności czy łatwości hodowli. Rasa landrace, chociaż znana z dobrej wydajności mięsnej, jest bardziej wymagająca pod względem warunków chowu i może potrzebować intensywniejszej diety, co nie jest zgodne z zasadami ekologicznego podejścia. Rasa pietrain, znana z wysokiej zawartości mięśni, często zmaga się z problemami zdrowotnymi, co w hodowli ekologicznej jest niepożądane, ponieważ dąży się do minimalizacji stresu i chorobowości u zwierząt. Duroc, chociaż ceniony za jakość mięsa, również nie spełnia wymogów ekologicznych, ze względu na tendencję do wymagania dodatków paszowych, które są sprzeczne z zasadami ekologii. Wybór rasy w chowie ekologicznym powinien bazować na ich naturalnych predyspozycjach do życia w zrównoważonych systemach oraz na ich zdolności do przystosowywania się do lokalnych warunków. Bardzo istotne jest, aby hodowcy nie kierowali się jedynie ekonomicznymi aspektami, lecz również zwracali uwagę na zdrowie zwierząt oraz ich dobrostan, co jest kluczowe w ekologicznym podejściu do hodowli.