Kozy rasy saaneńskiej są uznawane za jedne z najlepszych producentów mleka na świecie. Charakteryzują się one wysoką wydajnością mleczną, osiągając średnio od 800 do 1000 litrów mleka rocznie od jednej kozy. Mleko tych zwierząt ma doskonałe właściwości odżywcze i jest cenione za wysoką zawartość tłuszczu oraz białka. W hodowli komercyjnej, saaneńskie kozy często stosowane są w produkcji serów i innych przetworów mlecznych, gdzie ich mleko stanowi doskonałą bazę. Dodatkowo, saaneńskie kozy są znane ze swojego spokojnego temperamentu, co ułatwia pracę z nimi w gospodarstwie. Warto również podkreślić, że dobre praktyki w hodowli kozy tej rasy obejmują zapewnienie odpowiednich warunków życia, takich jak odpowiednia dieta, dostęp do świeżej wody oraz przestrzeni do poruszania się, co dodatkowo wpływa na jakość oraz ilość produkowanego mleka.
Kozy rasy burskiej, anglonubijskiej i angorskiej, choć mają swoje unikalne cechy, nie są najlepszymi wyborami do produkcji mleka. Kozy burskie, na przykład, są bardziej znane z produkcji mięsa niż mleka, a ich wydajność mleczna jest znacząco niższa w porównaniu do saaneńskich. Anglonubijskie kozy, z kolei, są cenione za swoje wysokiej jakości mleko, które jednak produkowane jest w mniejszych ilościach, co czyni je mniej efektywnymi komercyjnie w kontekście dużych hodowli mlecznych. Natomiast kozy angorskie specjalizują się w produkcji wełny moherowej, a ich mleczność jest minimalna, co wyklucza je z grona efektywnych producentów mleka. Takie nieprecyzyjne podejście do tematu może wynikać z braku znajomości specyfiki hodowli różnych ras kóz oraz ich zastosowań w przemyśle mleczarskim. Właściwe zrozumienie różnic między rasami oraz ich możliwości produkcyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania gospodarstwem i optymalizacji zysków.