Amoniak jest gazem powstającym głównie w wyniku rozkładu azotowych składników paszy, zwłaszcza białka. Wysoka koncentracja białka w diecie zwierząt hodowlanych przyczynia się do zwiększonego wydzielania azotu w odchodach, co prowadzi do emisji amoniaku. Wysoka temperatura w budynku inwentarskim sprzyja procesom biologicznym, które przyspieszają rozkład organiczny odchodów, co skutkuje uwolnieniem amoniaku do atmosfery. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli zwierząt, kluczowe jest utrzymanie odpowiedniego poziomu białka w paszy oraz regularne usuwanie odchodów, aby zminimalizować emisję amoniaku. Właściwe zarządzanie odpadami organicznymi, np. poprzez ich kompostowanie czy fermentację, może ograniczyć emisję amoniaku, a tym samym wpływ na środowisko. Dodatkowo, stosowanie systemów wentylacyjnych w budynkach inwentarskich ma na celu redukcję stężenia amoniaku, co poprawia warunki życia zwierząt i zdrowie ludzi.
Metan, dwutlenek węgla i tlenek węgla są produktami różnych procesów biochemicznych, które nie są bezpośrednio związane z opisanymi w pytaniu warunkami hodowli zwierząt. Metan występuje głównie jako produkt fermentacji w żwaczu zwierząt ruminujących i jest wydzielany podczas procesów wydechowych oraz w wyniku rozkładu organicznych resztek pasz w warunkach beztlenowych. Z tego powodu, nadmierna emisja metanu związana jest głównie z nieodpowiednim zarządzaniem paszami i odpadami organicznymi, a nie z wysokim białkiem w paszy czy temperaturą w budynkach inwentarskich. Dwutlenek węgla jest naturalnym produktem oddychania zwierząt oraz procesów utleniania związków organicznych, ale jego emisja nie jest bezpośrednio związana z podanymi warunkami. Tlenek węgla, z kolei, powstaje w wyniku spalania niepełnego, co nie ma zastosowania w kontekście hodowli zwierząt. Biorąc pod uwagę te różnice, nieprawidłowe jest przypisywanie tych gazów do procesu emisji wynikającej z wysokiej koncentracji białka w paszy oraz zaniedbań w usuwaniu odchodów. Właściwe zarządzanie paszami i odpadami oraz kontrola warunków w budynkach inwentarskich są kluczowe dla ograniczenia negatywnego wpływu na środowisko.