Otręby pszenne mają właściwości mlekopędne ze względu na zawartość błonnika, minerałów oraz witamin, które wspierają procesy trawienne i poprawiają ogólne funkcjonowanie organizmu. Błonnik pokarmowy, zwłaszcza ten znajdujący się w otrębach, stymuluje perystaltykę jelit, co z kolei sprzyja lepszemu wchłanianiu składników odżywczych. Otręby pszenne są również bogate w witaminy z grupy B, które mają kluczowe znaczenie dla metabolizmu oraz wsparcia układu nerwowego. Przykładowo, wprowadzenie ich do diety kobiet karmiących może wspierać produkcję mleka, co zostało potwierdzone w badaniach dotyczących diety laktacyjnej. Warto zaznaczyć, że oprócz właściwości mlekopędnych, otręby pszenne obniżają również poziom cholesterolu oraz regulują poziom cukru we krwi, co czyni je cennym składnikiem w diecie nie tylko dla kobiet w okresie laktacji, ale także dla osób dbających o zdrowie.
Odpowiedzi lniane, owsiane i żytnie, choć często uważane za zdrowe, nie mają takich samych właściwości mlekopędnych jak otręby pszenne. Otręby lniane, choć zawierają dużą ilość kwasów tłuszczowych omega-3, a także błonnika, ich działanie na produkcję mleka nie zostało potwierdzone w takim stopniu, jak w przypadku otrębów pszennych. Błonnik, który jest ich głównym składnikiem, może w rzeczywistości wpływać na trawienie, ale brak jest dowodów na jego pozytywny wpływ na laktację. Otręby owsiane, mimo że bogate w β-glukan, substancję, która może wspierać układ odpornościowy oraz obniżać poziom cholesterolu, nie wykazują istotnej skuteczności w stymulacji produkcji mleka. Z kolei otręby żytnie, choć są doskonałym źródłem błonnika i mogą wspomagać układ pokarmowy, również nie mają potwierdzonego działania mlekopędnego. Warto pamiętać, że laktacja jest procesem skomplikowanym, na który wpływają różne czynniki, w tym hormonalne oraz dietetyczne. Dlatego ważne jest, aby w diecie kobiet karmiących koncentrować się na produktach, których skuteczność w stymulacji produkcji mleka została poparta badaniami, jak otręby pszenne. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to generalizowanie właściwości zdrowotnych produktów bez względu na ich właściwe zastosowanie oraz nieznajomość różnicy pomiędzy rodzajami otrębów, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o ich działaniu.