Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Zawód: Technik weterynarii
Kategorie: Rozród i inseminacja Rasy i użytkowość
„Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpalaniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarty tułów, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.”
Opis dotyczy rasy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Opis w pytaniu bardzo precyzyjnie odnosi się do rasy piemontese, która pochodzi z północnych Włoch. To bydło jest znane przede wszystkim z doskonałego umięśnienia, zwłaszcza z charakterystyczną podwójną muskulaturą zadu, co jest cechą bardzo cenioną w produkcji mięsa wysokiej jakości. W branży mówi się, że mięso piemontese ma wyjątkowo małą ilość tłuszczu śródmięśniowego, a mimo to pozostaje soczyste i kruche – więc idealne do steków i wysokogatunkowych produktów mięsnych. W praktyce hodowlanej zwraca się uwagę na stosunkowo niewielką głowę, cienki kościec oraz zwartą budowę ciała – to są realne atuty tej rasy przy opasie. Jeśli chodzi o użytkowość mleczną, choć nie jest to typowa rasa mleczna, to ich mleko z racji wysokiej zawartości białka jest chętnie wykorzystywane przez włoskich producentów serów, zwłaszcza do parmezanu, co zresztą podkreślają wszelkie branżowe materiały. Moim zdaniem, piemontese wyróżnia się też tym, że wcześnie osiąga dojrzałość płciową, co pozwala na efektywne planowanie rozrodu w stadzie – to jest bardzo ważne z punktu widzenia ekonomiki produkcji. Często w Polsce te bydła można spotkać w gospodarstwach nastawionych na produkcję wołowiny premium. Dobrze jest o tym pamiętać, bo umiejętność rozpoznania tej rasy na podstawie cech morfologicznych i użytkowych jest bardzo przydatna w praktyce rolniczej.