Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Zawód: Technik weterynarii
Następną mieszanką stosowaną w żywieniu tuczników po mieszance typu "grower" jest mieszanka
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Mieszanka finiszer jest odpowiednia do żywienia tuczników w końcowej fazie ich wzrostu, po etapie 'grower'. Celem mieszanki finiszer jest maksymalizacja przyrostów masy mięśniowej oraz optymalizacja wydajności konwersji paszy. To kluczowy etap, w którym dieta powinna być bogata w składniki odżywcze, a szczególnie białko, aby zaspokoić zwiększone potrzeby energetyczne zwierząt. Przykładowe składniki tej mieszanki to wysokiej jakości ziarna, tłuszcze roślinne oraz koncentraty białkowe. Dobrze zbilansowana mieszanka finiszer może przyczynić się do osiągnięcia lepszej jakości mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów. W praktyce wykorzystania tej mieszanki, hodowcy mogą również obserwować poprawę zdrowia zwierząt oraz ich zdolności do szybkiego osiągania masy rzeźnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży produkcji trzody chlewnej.
Wybór mieszanki starter, prestarter lub super prestarter sugeruje nieporozumienie dotyczące etapów żywienia tuczników. Mieszanka starter jest przeznaczona dla prosiąt, które dopiero zaczynają przyjmować pokarm stały, co oznacza, że nie jest ona odpowiednia dla tuczników, które są na etapie intensywnego wzrostu. Mieszanka prestarter również skupia się na młodszych zwierzętach, które potrzebują diety ułatwiającej adaptację do paszy stałej. Z kolei super prestarter to mieszanka mająca na celu maksymalizację przyrostów masy u prosiąt w pierwszych tygodniach życia, co jest zbyt wczesnym podejściem w kontekście tuczników. Wprowadzanie tych rodzajów paszy w etapie 'grower' może prowadzić do niewłaściwego rozwoju i marnotrawienia potencjału produkcyjnego zwierząt. Ponadto, niewłaściwe dobieranie paszy może skutkować problemami zdrowotnymi, takimi jak zaburzenia trawienne czy osłabienie odporności. Kluczowe w żywieniu tuczników jest dostosowanie mikroskładników i makroskładników do ich specyficznych potrzeb w danym etapie produkcji, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności w hodowli zwierząt.