Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt

Maści koni bywają problematyczne, bo wiele osób kojarzy je głównie z barwą sierści, a pomija kluczowe elementy, takie jak rozmieszczenie pigmentu czy obecność specyficznych znaków, np. pręgi grzbietowej. Tarantowata to określenie związane z obecnością nieregularnych, kontrastowych plam – to typowa maść u niektórych ras barokowych czy appaloosa, gdzie dominują kropki, łaty lub nieregularne obszary jasnej i ciemnej sierści. Niektórzy mylą tarantowatą z bułaną, bo obie są efektowne, ale tu nie ma typowej ciemnej pręgi grzbietowej i żółtawych tonów. Dereszowata z kolei to efekt wymieszania białych i barwnych włosów na całym ciele, co daje taki „srebrzysty” czy „przykurzony” wygląd, czasem trochę mylący, bo mogą się pojawiać ciemniejsze partie – ale to nie jest to samo, co wyraźna pręga. Kasztanowata jest jeszcze innym przypadkiem: tu całe ciało pokryte jest włosem w odcieniach rudych lub kasztanowych, czasem od bardzo jasnego do prawie czekoladowego, ale bez ciemnej pręgi na grzbiecie – to raczej jednolita, ciepła barwa. Typowym błędem jest też ocenianie maści wyłącznie po kolorze, a nie po kombinacji koloru, rozmieszczenia i cech szczególnych, jak żółtawy odcień plus pręga dla bułanej. W praktyce hodowlanej i na wystawach to właśnie obecność pręgi i ogólny rozkład pigmentu pozwala jednoznacznie sklasyfikować konia – wiele osób, szczególnie początkujących, skupia się tylko na ogólnej barwie sierści, przez co łatwo o pomyłkę. Moim zdaniem warto trenować oko i patrzeć na całokształt, bo poprawna identyfikacja maści jest nie tylko ważna dla hodowcy, ale też wpływa na ocenę konia w programach selekcyjnych i konkursach branżowych.