Przechowywanie nasienia buhaja w temperaturze -196°C jest kluczowe dla zachowania jego jakości i zdolności do zapłodnienia. Temperatura ta wynika z zastosowania ciekłego azotu, który jest powszechnie wykorzystywany w kriogenice do długoterminowego przechowywania komórek, tkanek oraz innych biomateriałów. W tak niskiej temperaturze procesy metaboliczne są praktycznie zatrzymane, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komórek plemnikowych. Dzięki temu nasienie może być przechowywane przez długi czas, nawet przez wiele lat, bez utraty zdolności do zapłodnienia. Praktyczne zastosowanie tej technologii przekłada się na wyższe wskaźniki skuteczności w sztucznym unasiennianiu, co jest niezwykle istotne w hodowli bydła. Standardy dotyczące przechowywania nasienia obejmują także regularne kontrole temperatury oraz odpowiednie procedury transportowe, aby zapewnić, że nasienie dotrze do celu w odpowiednich warunkach. Właściwe zarządzanie tym procesem jest kluczowe dla sukcesu w produkcji zwierzęcej i poprawy wydajności hodowli.
Wybór temperatury do przechowywania nasienia buhaja jest kluczowy dla jego jakości. Odpowiedzi wskazujące na temperatury -220°C, -160°C i -126°C są po pierwsze nierealistyczne w kontekście znanych metod krioprezerwacji. Temperatura -220°C nie jest możliwa do uzyskania przy użyciu dostępnych technologii, ponieważ najniższa temperatura, jaka została osiągnięta w laboratoriach, to -273,15°C, czyli zera absolutne, które nie ma praktycznego zastosowania w przechowywaniu nasienia. Odpowiedź -160°C również jest niewłaściwa, gdyż w tej temperaturze nasienie nie może być przechowywane przez dłuższy okres bez zauważalnej utraty jego właściwości zapłodniających. Ponadto temperatura -126°C jest zbyt wysoka, co naraża komórki plemnikowe na uszkodzenia, matrycowanie ich struktur i w konsekwencji obniżenie ich zdolności do zapłodnienia. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że krioprezerwacja w ciekłym azocie (-196°C) skutecznie blokuje wszelkie procesy degeneracyjne i metaboliczne, co jest niezbędne do długoterminowego przechowywania komórek. Wiedza na temat odpowiednich temperatur dla krioprezerwacji jest istotna w kontekście hodowli zwierząt, gdzie efektywność unoszenia się z nasieniem jest kluczowa dla sukcesu reprodukcyjnego i jakości dalszych pokoleń bydła.