Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt

W branży bydła mlecznego można się spotkać z różnymi indeksami selekcyjnymi, natomiast warto rozróżniać, które z nich mają charakter lokalny, a które są światowymi, bardziej ogólnymi standardami. Na przykład TPI (Total Performance Index) jest szeroko stosowany w Stanach Zjednoczonych i cieszy się renomą wśród hodowców amerykańskich. Uwzględnia zarówno cechy produkcyjne, jak i funkcjonalne, ale komponowany jest na podstawie tamtejszych standardów i realiów. Z mojej perspektywy może być mylące przenoszenie amerykańskich kryteriów na nasze polskie warunki – są inne preferencje środowiskowe, a nawet inna struktura populacji bydła. CMS to natomiast indeks stosowany głównie w Niemczech i Szwajcarii, z jeszcze innym zestawem wag. Zdarza się, że uczniowie czy hodowcy sugerują się zagranicznymi wzorcami, nie analizując dokładnie zasad i lokalnych priorytetów. PROS natomiast nie jest oficjalnym indeksem selekcyjnym rozpoznawalnym w hodowli bydła mlecznego, a wybór tej odpowiedzi wynika najczęściej z mylącego podobieństwa brzmienia do innych indeksów czy skrótów stosowanych w innych gałęziach rolnictwa. W praktyce, jeśli chcemy uzyskać najbardziej miarodajne i porównywalne informacje o wartości hodowlanej buhaja w Polsce, powinniśmy opierać się na oficjalnym indeksie PF. Ten indeks został opracowany specjalnie dla warunków polskiej hodowli, z udziałem naszych instytucji naukowych i praktyków. Wybieranie innych wskaźników może skutkować nietrafionymi decyzjami hodowlanymi, bo nie zawsze dadzą pełny obraz cech użytkowych buhajów w polskich stadach, a przecież ostatecznym celem jest poprawa rentowności i zdrowotności krajowej populacji bydła mlecznego.