Makuchy to produkt uboczny powstający podczas wyciskania oleju rzepakowego metodą na zimno. Charakteryzują się one zawartością białka w zakresie 30-34% oraz tłuszczu w przedziale 9-13%. Działają jako wartościowy składnik pasz dla zwierząt gospodarskich, szczególnie dla bydła i trzody chlewnej, ze względu na wysoką zawartość białka roślinnego. W praktyce, makuchy są wykorzystywane w produkcji pasz pełnoporcjowych oraz jako dodatek do pasz konwencjonalnych, co przyczynia się do poprawy wartości odżywczej diety zwierząt. W branży paszowej ważne jest, aby stosować wysokiej jakości surowce, dlatego makuchy powinny pochodzić z certyfikowanych producentów. Ponadto, ze względu na ich właściwości, makuchy są również przedmiotem badań nad ich wpływem na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, co jest zgodne z dobrą praktyką rolniczą i normami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Wzrost zainteresowania paszami pochodzenia roślinnego sprzyja ich wykorzystaniu w zrównoważonej produkcji zwierzęcej, co wpisuje się w globalne trendy proekologiczne.
Śruta poekstrakcyjna to produkt uzyskiwany po ekstrakcji oleju z nasion oleistych, zazwyczaj stosowany w paszach. Charakteryzuje się ona inną zawartością składników odżywczych niż makuchy. Ekspelery są natomiast produktami uzyskiwanymi podczas tłoczenia na zimno, które zachowują więcej wartości odżywczych niż śruta poekstrakcyjna, ale ich skład białkowy i tłuszczowy różni się od makuchów. Młóto, z kolei, jest produktem powstałym w procesie warzenia piwa i stanowi zupełnie inny rodzaj paszy, z niską zawartością białka. Kluczowym błędem w pojmowaniu tych terminów jest mylenie ich zastosowania i pochodzenia. Makuchy są specyficznym rodzajem paszy, podczas gdy inne wymienione produkty mają swoje unikalne właściwości i zastosowanie w żywieniu zwierząt. Zrozumienie różnic między tymi produktami jest kluczowe dla właściwego doboru pasz w praktyce hodowlanej, a niewłaściwy wybór może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt i obniżenia efektywności produkcji zwierzęcej. Znajomość tych różnic jest niezbędna w kontekście optymalizacji żywienia zwierząt i efektywności produkcji rolniczej.