Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt

Wiele osób, zwłaszcza mniej doświadczonych, kieruje się intuicją i chce szybko pomóc zwierzęciu, ale w przypadku kolki u konia niektóre instynktowne działania mogą wręcz zaszkodzić. Na przykład podanie obroku czy nawet wody to bardzo poważny błąd – przy niedrożności lub zastoju w przewodzie pokarmowym dokładanie pokarmu lub płynów tylko zwiększa ciśnienie i może doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia konia. To dość powszechne nieporozumienie, bo u ludzi w przypadku bólu brzucha często radzi się „rozpić żołądek”, ale u koni zupełnie się to nie sprawdza i jest niezgodne z dobrą praktyką. Z kolei położenie konia na boku, niezależnie od strony, jest skrajnie ryzykowne – koń z kolką ma naturalną tendencję do tarzania się lub przewracania, co niestety może prowadzić do skrętu jelit, jednej z najgroźniejszych i bolesnych komplikacji, często kończącej się śmiercią. Zmuszanie konia do leżenia to działanie przeciwne do branżowych wytycznych. Warto pamiętać, że jedyną bezpieczną aktywnością w tej sytuacji jest spokojne oprowadzanie w celu rozładowania napięcia i zminimalizowania ryzyka samouszkodzenia przez konia. Niestety, wiele błędów wynika z mechanicznego przenoszenia praktyk ludzkich na zwierzęta lub z nadmiernej chęci szybkiego działania. W praktyce stajennej i weterynaryjnej podkreśla się zasadę „primum non nocere”, czyli przede wszystkim nie szkodzić – to dlatego wszelkie działania przy kolce powinny być przemyślane i zgodne z zaleceniami specjalistów. Często najlepszym rozwiązaniem jest zachowanie spokoju, zapewnienie zwierzęciu bezpieczeństwa i szybki kontakt z weterynarzem, a nie podejmowanie ryzykownych prób leczenia na własną rękę.