Odpowiedź Suffolk jest prawidłowa, ponieważ rasa ta charakteryzuje się wysoką wydajnością w produkcji jagniąt rzeźnych. Suffolk to rasa owiec mięsnych, która została wyhodowana z myślą o intensywnej produkcji, co czyni ją idealnym wyborem do krzyżowania towarowego. Jagnięta tej rasy osiągają dobrą masę ciała w krótkim czasie, co jest niezwykle istotne w kontekście komercyjnej produkcji mięsa. W praktyce, krzyżowanie Suffolk z innymi rasami, takimi jak np. lokalne rasy owiec, może skutkować uzyskaniem potomstwa, które łączy pozytywne cechy obu ras, takie jak lepsza wydajność rzeźna i lepsza jakość mięsa. Dodatkowo, Suffolk jest znana z dobrej konwersji paszy oraz łatwego przyrostu masy ciała, co znacząco poprawia rentowność hodowli. W standardach hodowlanych również zwraca się uwagę na te cechy, co rekomenduje ich szerokie stosowanie w systemach produkcji mięsnej.
Rasy takie jak Świniarka, Wschodniofryzyjska oraz Polska owca górska nie są preferowanymi materiałami do produkcji jagniąt rzeźnych w kontekście krzyżowania towarowego. Świniarka to rasa nie związana z hodowlą owiec, a jej włączenie do procesu produkcji jagniąt jest błędnym podejściem, ponieważ nie ma ona odpowiednich cech mięsnych. Wschodniofryzyjska, znana głównie z produkcji mleka, nie jest optymalna w kontekście mięsności, co ogranicza jej zastosowanie w intensywnej produkcji jagniąt rzeźnych. Polska owca górska, z kolei, jest rasą lokalną, która, choć dobrze przystosowana do warunków górskich, nie osiąga takich przyrostów masy ciała jak Suffolk i może mieć problemy z jakością mięsa w porównaniu do bardziej wyspecjalizowanych ras mięsnych. W kontekście krzyżowania towarowego, kluczowe jest, aby wykorzystywać rasy, które mają udowodnione cechy korzystne dla produkcji mięsa, a wybór ras, które nie spełniają tych kryteriów, prowadzi do nieoptymalnych wyników. Właściwe dobieranie ras w hodowli wpływa nie tylko na efektywność produkcji, ale również na jakość pozyskiwanego surowca, co jest kluczowe dla sukcesu w branży mięsnej.