Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt

Wybierając psa, kota czy owcę jako zwierzę, u którego trzeci palec jest najbardziej dystalną częścią kończyny, łatwo wpaść w pułapkę myślenia na skróty – bo wiele osób zakłada, że skoro te zwierzęta również chodzą na palcach, to ich najbardziej wysunięty ku przodowi palec to właśnie trzeci. Jednak w rzeczywistości anatomia tych gatunków wygląda zupełnie inaczej niż u konia. U psów i kotów mamy typowy układ wielopalczasty. Pies i kot opierają się na podłożu głównie na palcach od drugiego do piątego, a ich trzeci palec nie jest ani szczególnie wyróżniony, ani najbardziej dystalny – tworzą one raczej wspólne podparcie łapy. Często mylone jest to z końmi przez to, że podobnie jak one, nie chodzą na całej stopie, tylko na palcach, ale tutaj nie dochodzi do tak silnej specjalizacji. Owcza kończyna to inna historia – u owiec zachowały się dwa główne palce (trzeci i czwarty), tworzące racicę i dzielące ciężar. Ten układ nazywa się parzystokopytnym. Oba palce są praktycznie tej samej długości i razem stanowią najbardziej dystalny punkt kończyny – żadnego z nich nie można traktować jako bardziej wysuniętego czy dominującego jak u konia. Typowym błędem jest też założenie, że numeracja palców wszędzie znaczy to samo, a przecież różnice ewolucyjne są kluczowe. Moim zdaniem znajomość tych szczegółów pozwala uniknąć uproszczeń i lepiej zrozumieć, dlaczego końskie kopyto jest tak wyjątkowe w świecie ssaków. Ta wiedza to podstawa przy pracy z końmi, ale i przy rozpoznawaniu patologii kończyn innych zwierząt.