Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt

W żywieniu krów mlecznych bardzo istotne jest, jakie pasze wchodzą w skład dawki, bo wpływają one nie tylko na zdrowie zwierząt i wydajność mleczną, ale także na cechy fizyczne i chemiczne samego mleka. Często pojawia się przekonanie, że każda pasza objętościowa lub roślinna może zmienić barwę mleka – to uproszczenie, które prowadzi do nieścisłości. Przykładowo, ziemniaki i buraki pastewne są cenione za wartość energetyczną i łatwostrawność, ale nie zawierają intensywnych barwników, które przenikają do mleka. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet przy wysokim udziale tych surowców w racji nie obserwuje się zabarwienia mleka. Siano łąkowe i słoma jęczmienna, choć mogą wpływać na smak czy zapach mleka (szczególnie jeśli są kiepskiej jakości albo spleśniałe), nie zawierają pigmenów, które mogłyby zmieniać barwę. Podobnie sianokiszonka z traw czy słoma jęczmienna – ich zadaniem jest głównie dostarczenie włókna i utrzymanie właściwej pracy żwacza, nie mają wpływu na kolor mleka. Typowym błędem jest utożsamianie pasz o intensywnym zapachu lub smaku z tymi, które wpływają na barwę mleka – w rzeczywistości tylko pasze bogate w specyficzne barwniki, jak marchew (karotenoidy) i buraki ćwikłowe (betacyjany), mogą powodować widoczne zmiany koloru. Ważne jest, by odróżniać wpływ na smak i zapach mleka od wpływu na jego barwę, bo to zupełnie różne zagadnienia. Dlatego przy układaniu dawki dla krów mlecznych trzeba kierować się nie tylko wartością pokarmową, ale też potencjalnym wpływem na jakość produktu końcowego, zgodnie z zaleceniami branżowymi i normami jakościowymi. Takie podejście pozwala uniknąć niepotrzebnych problemów w produkcji mleka i jego obróbce.