Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt

W ekologicznej hodowli kur niosek obowiązują dość ścisłe zasady, które mają chronić zarówno zdrowie zwierząt, jak i naturalność produktu. Praktyka taka jak obcinanie dziobów u piskląt jest niezgodna z wymogami ekologicznego chowu; po pierwsze, bo to zabieg inwazyjny, który pogarsza dobrostan zwierząt, a po drugie dlatego, że cała idea hodowli eko polega na eliminacji takich stresujących procedur. Często jeszcze pokutuje wśród uczniów przekonanie, że to standardowa metoda zapobiegania kanibalizmowi, ale w ekologii liczy się raczej właściwe prowadzenie stada, odpowiednia ilość miejsca i zajęć dla kur, by do takich zachowań nie dochodziło. Utrzymywanie w jednym kurniku powyżej 3000 kur też nie wchodzi w grę – standardy eko, np. wg unijnych rozporządzeń, określają maksymalną liczbę niosek właśnie na poziomie 3000 na budynek, by każda kura miała swobodny dostęp do wybiegu i nie była traktowana jak w produkcji przemysłowej. Jeśli chodzi o stosowanie kokcydiostatyków paszowych, to jest to typowy błąd wynikający z mieszania praktyk intensywnych z ekologicznymi. W ekologii nie ma miejsca na rutynowe podawanie leków przez paszę, zwłaszcza środków chemicznych takich jak kokcydiostatyki – dopuszcza się je tylko w skrajnych przypadkach, po wykryciu choroby i pod nadzorem weterynarza. Z mojego doświadczenia wynika, że najwięcej zamieszania jest z tą profilaktyką lekową – wielu myśli, że jak coś jest na wszelki wypadek, to wolno, ale ekologia stawia na zapobieganie chorobom przez zarządzanie, czystość i naturalne metody, a nie przez ciągłe dosypywanie leków. Krótko mówiąc: ekologia to nie produkcja na ilość ani hodowla „na skróty”, tylko przemyślana troska o dobrostan i zdrowie, z minimalną ingerencją chemiczną.