Odpowiedź dotycząca zwiększenia ilości energii w diecie maciorek w okresie przygotowawczym do stanówki jest prawidłowa. W tym kluczowym okresie metaboliczne zapotrzebowanie zwierząt wzrasta, co jest związane z intensyfikacją wzrostu płodów oraz zmieniającymi się procesami fizjologicznymi. Wzrost energii w diecie jest istotny, ponieważ pozwala na zapewnienie odpowiednich warunków do rozwoju płodów oraz utrzymania zdrowia samic. W praktyce, zwiększenie energii często realizuje się poprzez dodanie wysokoenergetycznych pasz, takich jak ziarna zbóż, tłuszcze roślinne czy pasze typu koncentraty. Dobrym przykładem może być zwiększenie udziału kukurydzy w dawce pokarmowej, co przyczynia się do podniesienia wartości energetycznej. W standardach żywienia zwierząt, szczególnie w hodowli bydła, często podkreśla się znaczenie zbilansowanej diety w kontekście zdrowia i wydajności zwierząt, co jest zgodne z aktualnymi wytycznymi w branży.
Zwiększenie białka, suchej masy czy witamin w diecie maciorek w okresie przygotowawczym do stanówki jest błędnym podejściem. Choć białko jest niezwykle istotnym składnikiem pokarmowym, jego ilość w diecie nie powinna być zwiększana w tak drastyczny sposób bez uwzględnienia całkowitej wartości energetycznej. W rzeczywistości, zbyt duża ilość białka może prowadzić do nadmiaru azotu w organizmie, co obciąża nerki i może skutkować problemami zdrowotnymi. W dodatku, białko samo w sobie nie dostarcza energii w takim stopniu jak węglowodany czy tłuszcze, co czyni je mniej priorytetowym w kontekście przygotowań do stanówki. Z kolei zwiększenie suchej masy w dawce pokarmowej niekoniecznie przekłada się na poprawę jakości diety, gdyż może to powodować obniżenie wartości energetycznej paszy, co jest niekorzystne dla maciorek w stanie przygotowawczym. Witamin również nie należy nadmiernie zwiększać, mimo że są one kluczowe dla zdrowia zwierząt. Ich suplementacja powinna być starannie zrównoważona i dostosowana do rzeczywistych potrzeb. W praktyce najlepiej jest skupić się na optymalizacji diety poprzez zrównoważenie składników pokarmowych, co pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów hodowlanych i zdrowotnych.