Programy świetlne w produkcji jaj mają kluczowe znaczenie dla stymulacji wydajności ptaków oraz poprawy jakości ich jaj. Użycie sztucznego oświetlenia pozwala na kontrolę cyklu świetlno-temperaturowego, co z kolei wpływa na hormonalną regulację produkcji jaj. Na przykład, większość kur niosek potrzebuje około 14-16 godzin światła dziennie, aby maksymalizować produkcję jaj. Umożliwia to zwiększenie ilości jaj składanych przez ptaki, co jest szczególnie ważne w intensywnych systemach hodowlanych. Standardy branżowe, takie jak te określone przez European Food Safety Authority (EFSA), zalecają, aby systemy oświetleniowe były dostosowane do naturalnych cykli, co sprzyja dobrostanowi zwierząt. Dobrze zaplanowane programy świetlne mogą także redukować stres u ptaków, co wpływa na ich zdrowie i ogólną wydajność w hodowli.
Produkcja mięsa, wełny oraz mleka, mimo że również opiera się na wydajności zwierząt, nie wymaga stosowania programów świetlnych w takim samym stopniu jak produkcja jaj. W przypadku mięsa, głównym celem jest szybki przyrost masy ciała zwierząt, co osiąga się poprzez odpowiednie żywienie i praktyki hodowlane, a nie przez manipulację oświetleniem. W hodowli zwierząt mięsnych, takich jak kurczaki brojlery, stosuje się inne metody stymulacji wzrostu, jak na przykład odpowiednie programy paszowe i zarządzanie środowiskiem, ale oświetlenie nie odgrywa kluczowej roli. Z kolei w produkcji wełny, najistotniejsze są aspekty takie jak genetyka, żywienie i warunki środowiskowe, które wpływają na jakość runa owczego. Oświetlenie ma marginalny wpływ na ten proces. W przypadku mleka, chociaż niektórzy hodowcy stosują sztuczne oświetlenie w oborach, aby poprawić komfort zwierząt, jego wpływ na wydajność mleczną nie jest tak bezpośredni, jak w produkcji jaj. Warto podkreślić, że każda z tych branż opiera się na różnych metodach, które powinny być dostosowane do charakterystyki produkcji i potrzeb zwierząt, a niekoniecznie na ogólnych zasadach stosowania oświetlenia.