Węglowodany odgrywają kluczową rolę w procesie zakiszania, ponieważ stanowią główne źródło energii dla mikroorganizmów biorących udział w fermentacji. Kiedy masę zakiszaną poddaje się fermentacji, bakterie mleczarskie przekształcają dostępne węglowodany, takie jak cukry, na kwas mlekowy. To właśnie kwas mlekowy jest odpowiedzialny za obniżenie pH w zakiszanej masie, co z kolei sprzyja konserwacji, hamując rozwój patogennych bakterii. W praktyce, odpowiednia ilość węglowodanów w surowcach przeznaczonych do zakiszania, takich jak pasze dla zwierząt, ma bezpośredni wpływ na jakość i stabilność zakiszonego produktu. Wartościowe źródła węglowodanów to na przykład suszone zboża czy błonnik roślinny. Właściwe zbilansowanie składników w mieszance zakiszanej jest zgodne z zasadami dobrych praktyk przetwórczych, co przekłada się na efektywniejszą produkcję i lepsze właściwości paszy.
Wybór witamin jako kluczowego składnika w procesie zakiszania jest nieodpowiedni, ponieważ witaminy nie są bezpośrednim źródłem energii dla bakterii mleczarskich. Chociaż witaminy są istotne dla zdrowia zwierząt i mogą wspierać ogólny metabolizm, nie mają roli w produkcji kwasu mlekowego, co jest kluczowe dla skutecznego procesu fermentacji. Podobnie, tłuszcze, mimo że są ważnym źródłem energii w diecie zwierząt, nie uczestniczą w fermentacji mlekowej w takim samym stopniu jak węglowodany. Ich obecność w masie zakiszanej może wręcz hamować proces fermentacji, ponieważ bakterie mleczarskie preferują fermentację glukozy i innych cukrów prostych. Białko, z kolei, jest istotnym makroskładnikiem, jednak nie jest bezpośrednio zaangażowane w produkcję kwasu mlekowego. Zbyt wysoka zawartość białka w zakiszanej masie może prowadzić do powstawania amoniaku, co jest niepożądane i może wpłynąć na jakość zakiszonego produktu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, często opierają się na mylnym przekonaniu, że wszystkie składniki odżywcze mają równą wagę w procesach fermentacyjnych, co jest dużym uproszczeniem. Rzeczywistość jest taka, że węglowodany są kluczowym czynnikiem determinującym efektywną fermentację w procesie zakiszania.