Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt

Awersja suki do psów, jej agresywność czy też różnice w masie ciała niekoniecznie powinny być traktowane jako powody do wykonania sztucznego unasiennienia. W rzeczywistości, mogą być to czynniki, które prowadzą do nieporozumień co do tego, kiedy taki zabieg jest naprawdę potrzebny. Jeśli suka nie chce mieć do czynienia z innymi psami, to częściej mamy do czynienia z problemami behawioralnymi lub zdrowotnymi a niekoniecznie z koniecznością sztucznego unoszenia. Agresja u psów zazwyczaj wskazuje na możliwe konflikty i wcale nie jest podstawą do sztucznego unoszenia, bo to może tylko zwiększyć stres u suki. A z tą dysproporcją masy ciała to w sumie też tak, może to sugerować problemy zdrowotne, ale to nie wystarczy, żeby od razu myśleć o sztucznym unasiennieniu. Ważne, by decyzje dotyczące rozmnażania zwierząt podejmować na podstawie solidnych podstaw medycznych i behawioralnych, a nie tylko na podstawie jednego aspektu, co może prowadzić do złych wniosków. Dobrze jest skonsultować się z weterynarzem, który może ustalić, co naprawdę jest problemem i podpowiedzieć, jak najlepiej podejść do reprodukcji, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby suki.