Antybiogram to badanie mikrobiologiczne, które pozwala na ustalenie wrażliwości drobnoustrojów na różne antybiotyki. Dzięki antybiogramowi lekarze mogą dobrać najskuteczniejszą terapię antybiotykową dla pacjenta, co jest kluczowe w leczeniu infekcji bakteryjnych. Procedura polega na posianiu wyizolowanego drobnoustroju na podłożu hodowlanym, a następnie umieszczeniu na nim krążków nasączonych różnymi antybiotykami. Po inkubacji ocenia się, które antybiotyki hamują wzrost bakterii, co umożliwia stworzenie profilu wrażliwości. Ułatwia to nie tylko skuteczne leczenie, ale też minimalizuje ryzyko rozwoju oporności na leki, co jest niezwykle ważne w kontekście rosnącego problemu antybiotykooporności. W praktyce, antybiogram jest istotnym narzędziem w diagnostyce mikrobiologicznej oraz wchodzących w życie standardów opieki zdrowotnej, polegających na dostosowaniu terapii do konkretnego patogenu.
Pozostałe odpowiedzi, takie jak chemogram, jonogram i leukogram, dotyczą innych aspektów diagnostyki medycznej, ale nie są związane z określaniem wrażliwości drobnoustrojów na środki przeciwdrobnoustrojowe. Chemogram to analiza, która mierzy różne substancje chemiczne w organizmie i jest używana głównie do oceny funkcji metabolicznych oraz równowagi elektrolitowej. Nie dostarcza informacji o wrażliwości drobnoustrojów, co jest kluczowe w leczeniu infekcji. Jonogram koncentruje się na pomiarze poziomów jonów w surowicy krwi, co również nie ma związku z badaniem mikrobiologicznym i oceną skuteczności antybiotyków. Natomiast leukogram to badanie, które analizuje rodzaj oraz ilość białych krwinek, dostarczając informacji na temat stanu układu immunologicznego, ale nie w zakresie wrażliwości drobnoustrojów na antybiotyki. Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można łatwo dojść do błędnych wniosków, myląc funkcje różnych badań. Zrozumienie istoty każdego z nich jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji wyników oraz skutecznego leczenia zakażeń, co wpływa na podejmowanie decyzji klinicznych i selekcję terapii.